Ali Yurdakul Şiirleri - Şair Ali Yurdakul

YURT ÇOCUĞU NEDİR.
YETİŞTİRME YURDU ÇOCUĞU OLMAK

Tek başına sefere çıkmaktır.
Hayata sıfır noktasından başlamaktır.
Göz yaşlarını elleriyle değil koluyla silmektir.

Ülkemin her bir şehrinde yüzlerce yavrum...
Soğuktan titriyor Eskişehir'de, Van’da, Yalova’da, Bilecik'te,
Muğla, Aydın, Nazilli, Aksaray, Ankara, Balıkesir, Kocaeli, Çankırı, Gümüşhane, Giresun, İzmir ya da İstanbul’da,
Kimi ayazda nöbet tutar polisim,
yiğit askerim, kimi sağlıkçı, kimi eğitimci, kimi maliyeci, kimi ormancı, sokaklarda kimi, kimi sıcacık yatağında..
Kimi gelin, kimi damat, kimi gelin olma sırasını bekler, kimi torunlar verdi kucağıma, kiminin arayıp sormasını, kiminin gelmesini beklerim, gözlerim yolda...

Sana hep yeniden başlamak isterim.
Seni bulmaktan önce aramak isterim,
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep yeniden başlamak isterim...

Sana Canım Diyorum, Biliyorsun..!
Canımın Tam Ortasında, kalbimin Atışında,
Nefes Alışımdasın..!
Sen Canımın
En Güzel Yerinde..!
Kalbimin can Damarındasın

Sen benim her gece helalleşerek uyuyuşum,
her sabah günaydınım,
her ayrılışta Allah’a emanet ettiğim ve her an yüreğimde canımsın...❤️

Sen benim vazgeçilmezim
Dudağımda duamsın.
Sen benim
Affı istenmeyen. .
En kutsal günahımsın..

Artık sen gibiyim, Antakya'm...
Yıkık, dökük, yorgun ve çok uzak...
Kimileri cıvıl cıvıl,
Kimileri, yüreği yanan...!
Kimileri can, Canan diye ağlar..!
Kimileri zevk-i sefa içinde...!

Bu gün sen gibiyim, Yalova...
Biraz soğuk, biraz durgun,
biraz yorgun..
Çınarcık gibi cıvıl cıvıl,
Termal gibi yüreği yanan,
Ve istanbul, Kocaeli ile Bursa' nın arasında kalan..

Sen gittin de, beni neden bıraktın...?
Bu yalan dünyanın nesine koydun?
Ne güzel uyuyorsundur artık, kimbilir?
Ne kadar güzeldir saçlarının yastığı öpüşü.
Tabi, ne yastığın haberi var ne saçlarının.
Ben uyumuyorum, uyuyamıyorum...

Canım benim;
Dün seni çok sevdim
Bu gün de seviyorum
Yarın, borcum olsun
Yaşarsam söz,
Hep seni seveceğim...