Ali Yurdakul Şiirleri - Şair Ali Yurdakul

Sevgili yavrum;
Bugün 21 ARALIK, hergün olduğu gibi, hepinizi olduğu gibi ama dünden beri biraz daha fazla sanırım, bütün gün seni düşündüm,
Ayşenur' suz, düşündüm, Caner' siz düşündüm, canım babam diyen yüzlerce çocuğumdan ayrı düşündüm ilk kez,
Hiç birinizi diğerinizden ayırt etmediğim sizler teker teker uçup gittiniz, kiminiz çok uzaklara gitti, kiminiz çok uzaklarda kaldı,
Yüreğimizde minicik UMUT ve Özlem' le kaldık ve sen uçamadın sanki, uçmayı öğretememiştim sana sanki, bir alt kata kadar uçabildin ancak, ayrılamadın, kopamadın sevenlerinden, artık senin de bir yuvan, minicik UMUT'un ve bir ailen var ve sana rabbimden mutluluklar, sizler kadar güzel evlatlar vermesini diliyorum,
Tam 31 yıl önceydi, İlk göz ağrımdın sen, evlat sevgisini sende tatmıştım, ama nedense, sana doyasıya sarılamadığımı, koklaya koklaya öpemediğimi, ellerinden tutup gezdiremediğimi, yeteri kadar ilgilenemediğimi, seni annen kadar,

Sen; hüzün denizlerinde beni benimle,
Şubat soğuğunda bırakarak gidenim.
Sen gözlerimden akan gözyaşlarım,
Geceler boyu kirpiklerime takılıp kalan rüyam..
Gözümü kapattığım an görebildiğim.
Yokluğuya yaralayanım..

KADİM DOSTUM;
Bak gün başladı iste yine seninle,
önce günaydın deyip, hayaline koştum pencereye, belki bugün gelmişşindir diye.
Bir yanıma hayalini, bir yanıma umutlarımı koyup özlemle baktım geçmişe, hayalin fısıldadı kulağıma "geleceğim, mutlaka geleceğim, beni bekle" diye.
Bekledim, günlerce, aylarca, yıllarca bekledim. kapımı çalan yoktu ama umutlarım vardı benim, bekledim...
Bu sefer verdiğin sözleride aldım yanıma ve koştum pencereye,

Gözlerimden aktı yaşlar,
Her damlada sen vardın.
Yaktı geçti şu bağrımı,
Her bakışın bir yangındı.

Canımsın, kanımsın, kadınımsın.

Sevmek...!
Seninle bir anlam taşıyor
Seninle güzelleşiyor
Seninle bütünleşiyor
S bile ancak seninle güzel oluyor
Seni çok seviyorum kızım ❤️

Şubat'tı, kış'tı, ayazdı...
Bırakıp da ansızın gidişin,
Çığlıklarıma ses vermeyen suskunluğun..
Dondum kaldım sensizliğin orta yerinde.

Yokluğunla yaşıyorum, hep yanımdasın.

Şu kış günü, çıkıp gelsen,
Bir Gelebilsen...!
Bırakıp gittiğin gibi,
Sormadan, habersizce.
Çıkıp gelsen, gelebilsen...
Ne olur gelsen,

İyi ki yapmışım dediğim şeyler de var
hayatımda, keşke' lerim de ...
Engellemek istediğim başlangıçlar da var.
Unutmayı yürekten dilediğim insanlar ve zamanlar da var...
Unutamadığım, unutmayacağım dostlarım da var.
Hayatımdan seneler çalan insanlar da var...

Susuyorum....
Baktıkça susuyorum, gördükçe susuyorum..
Okudukça, yazdıkça, düşündükçe susuyorum..
ağladıkça, güldükçe, hak'ka yürüdükçe, sustukça susuyorum...
içim yanıyor ya, susuyorum..
susmasam nolacak ki en iyisi susmak diyorum....

Tam kırk yıldır evliydiler.
Evlendiklerinden beri Antakya'da, bir binanın çatı katında oturuyorlardı.

Bir zamanlar üçer beşer çıktıkları merdivenleri şimdi arada bir dinlenerek çıkabiliyorlardı.

Onlarca çocuk yetiştirmiş, onları evlendirmiş ve en sonunda da yapayalnız kalmışlardı.