Ali Şahinli Şiirleri - Şair Ali Şahinli

Hastayım, dermanım kalmadı feryada
Düştüm kaldım bu ıssız deryada
Biçare çırpınıyorum beyhude dalgalarda
Ne bir tutan var ne de bir el uzatan

Kaderimle baş başayım, kendi içimde

Güneş ve hüzün iki zıt kelime
Biri aydınlık diğeri üzüntü
Göremedim güneşli havada aydınlığı
İçimdeki ses haykırıyor,''bunu hak etmiyorsun'' diye
Garip bir duygu kaplamış benliğimi
Kırık kalpler dünyasındayım, herkesin gözü yaşlı

İçim kabarıyor! ...
Sana uzanıp, seni tutmak istiyorum
Ah bir tutabilsem! ...
Seni kollarımla bir sarabilsem
Nefesini yüzümde bir duyabilsem
Kulağına aşkımı bir diyebilsem

İkiyüzlü dünyada ben de olmuşum ikiyüzlü
Dışım başka içim bambaşka
Pislikler içinde çırpınırken çaresiz
Parçası olmuşum farkında değilim
Çarklar dönüyor dilediği gibi
Yetmiyor kimsenin gücü

Ağlamakta gökler, yerlerin sıcağına inat
Çiğ taneleri ıpıslak, yüreğimin ateşine inat
Dikenleri acıtıp kanatıyor, gülün sevgisine inat
İçim içime sığmıyor, kalbimin acısına inat

Yüreğimdeki çağlayan okyanusa akıyor gidiyor

Hüzün perdelenmişse gözbebeklerine
Başka çare yok ki hüzün gözlüm
Dolu dolu olmuşsa göz pınarları
Ağlamak kaderimiz olmuş gülüm

Kalpler paramparça olmuşsa kederli

Hayat bir bilmece çözümü mümkün olmayan,
Karmaşık bir labirent inişleri ve çıkışları olan,
Sonsuz boşluğa düşerken çıkarsın aydınlığa,
Güllük gülüstanlık iken düşersin karanlığa

Bulamam ruhumun gizemli şifrelerini,

Kalbimin üzerinde acımasız çizikler
Nasıl yapsam ki, nerelere gitsem ki
Her yer karanlık, herkes kalleş ki

Ağlama yüreğim, utanmazlar dolu dünyada
Çıkar için çıkıyor sesler en davudisinden

Sevgi aşk yalan oldu, gözler fersiz ışık söndü
Dostlar hep yok oldu, gözlerde ümit soldu,
Pınarlar kurudu, ovalar, vadiler hep çöl oldu
Kuyular, dereler kurudu, çiçekler, güller soldu

Sözler bitti, bakışlardaki mana söndü

Hüzün yüreğimin ayrılmaz parçası
Gözyaşlarım sel olmuş kalbimin inci tanesi
Yüreğim kabarmakta, her an kıpır kıpır
Dinsin artık gözyaşlarım kalbimin inci tanesi

Uçup gitmekte yıllar, acımasız ve süratli