Ali Özen Şiirleri - Şair Ali Özen

...................................................l.
.............................................a......a
..........................................y..........r
......................................a..............ı
..................................k.................n
............................p..........................a

Son tepeyi aşınca karşımda belirdi.
O canım tutkulu şehir
Hiç bir şey bıraktığım gibi değildi.
Ama soluğumu kesiyor büyülü şehir
Bir sen kestin soluğumu bir de İzmir.

sızım sızım sızlarken yüreğim
dün
dar yollardan geçtim
ilk gençlik aşkımı yaşıyor gibiydim.
an an o günleri yeniden yaşadım.
eski şiirlerimde o günleri andım.

B..arış bir çığlıktır artık.
U..mudu alınmış çocuklarda.
S..evda bir yalnız şarkıdır.
Efil efil esen dağ rüzgarlarında.

S..arı saçlım, mavi gözlüm nerdesin.

Ah o fakülte yıllarım / siz hiç sormayın.
Nasıl, nerelerde kaldı kim bilir?
Dostlarım / Aynı ekmeği birlikte paylaştığımız
Canlarım / Şimdi nerde kaldınız, neredesiniz?

İki Yusuf vardı ikisi de yiğit.

Dün şiirlerinde soluyordum ben.
Bugün şiirlerimde sol / uyorsun sen.

Dün beni yaşatan şiirlerindi.
Bugün şiirlerin öldürüyor beni.

Sevdiğim,
Öyle çok,
....öyle çok rüzgar var ki,
İrkilmeleri yaşıyor gövdem,
Türküm yarım çıkıyor,
.....dudaklarım kurumuş

Damarımı kes,
Kan yerine şiir sızsın.

Beynimi parçala.
Şiirler dağılsın dört bir yana.

İzmirde başımdan geçenler
sevdalı bulutlar mıydı?
Oysa...Delice bir tutkuyla yanıyordu içim
anlatamıyordum.

Bir başka ayrılık oluyordu

Yalnızlığın bu kısır döngüsünde
biraz sessiz
biraz çaresiz
kalıyorsun.
İçten içe yüreğinin en gizli yerinde.
Sevda çiçekleri taşıyorsun.