Ali Kaybal Şiirleri - Şair Ali Kaybal

Ali Kaybal

Açlıktan Kimse Ölmemiş
Yüzüne Vurur Meneviş
Mide Boşa Çalışmıyor
Getirir Ağzından Geviş

Devamını Oku
Ali Kaybal

Sevda narin bülbüldür, dalına konsun göz oymasın,
Gül gibi açılsın aşkımız, başkası göz koymasın

Devamını Oku
Ali Kaybal

Bebeğe hayat veren güzel annede,
Süt olsan ağzında, çekle çekilmiyor,
Köye gün doğan çatal, çatal tepede,
Işık ol karanlıklara, seçilmiyor,
Alın yazıma hülyasız yazılmıyor.

Devamını Oku
Ali Kaybal

Bir dünya kurdum, bütün güzellikleri içerir,
Şelaleden akan nehirler, harflerden seçilir,
Sulamaya vadi bulur, şırıl, şırıl dökülür,
Kelimeler eksen olur, kutuplara bölünür,
Dizi, dizi gönüllerden, tatlı geçerler şimdi.

Devamını Oku
Ali Kaybal

İnce, ince keman olur kaşların,
Dökülür dilinden, tatlıdır nağmen,
Yüzünde nur, anası güzel misin,
Yoksa, anasının güzeli mi sen.

Kipir, kipir ok olur kirpiklerin,

Devamını Oku
Ali Kaybal

Gülü sevdiğini dersin,
Diken batınca eline,
Ne de çok feryat edersin,
Bak dağlara,
Gün batıyor üstüne,
Gık çıkmıyor dağlardan,

Devamını Oku
Ali Kaybal

Senin olduğun yerde gül eğilsin,
Eğilmeyen varsa, sen o değilsin.
Ey nev-bahar kokusu göğsüme sin,
Uğruna yandığım tek değerimsin.

Devamını Oku
Ali Kaybal

Sıcağı basınca, har gelir gönül,
Deli divane dolanır ardından,
Az gelir, deryaya daldırsan sönmez,
Sina çölü gibi yakar aşkından.

Derdine dalınca, zor gelir gönül,

Devamını Oku
Ali Kaybal

Saçları dalgalı, gözleri çalıyor maviye,
Dururum yoluna, giderim öteye, beriye,
Gözlerine kurban olduğum benim olsun diye,
Güzel için dua edip Allah’a tapılmaz mı?

Sevdayı bülbülden dinledim, aşkı gördüm gülde,

Devamını Oku
Ali Kaybal

Köyün üstüne düşmeden günün ilk ışıkları
Horozlar bile ötmeden çıkardılar dışarı.

Günün doğuşunu seyre dalarlardı sabah erken
Kahvaltıyı yaparlar bir yandan horozlar öterken.

Devamını Oku