Gönüllerin gözlerde buluştuğu an vardır,
Sevgiden aldığı bir payesi, bir san vardır,
Güzel görünür göze, bir ateştir konulan,
Kalbine ateş düşmüş yaralı insan vardır.
Bilemezsin sen halimi
Kaybetmişim ben gülümü
Yalnız kaldım üşüyorum
Bir boşluğa düşüyorum.
Gözlerdeki yaşlar gibi
W. Şhakesperare der ki: “Aşk; öyle toy ki, vicdan nedir bilmez. Şunu bilmeyen var mı; sevgiden doğan vicdan”
Adem ve Havva’dan beri
Seçildi konular, verildi öncelik
Ne dünyanın oluşumu
Dumanın içine siner
Kemik taşıyan köpekler
Cami duvarına siğer
Yıldızlar senin mutluluğun olsun,
Saymak istersen güzel birer, birer,
Sevdalansın bir gönlün sevdiğine,
Açılsın kalbin, hepisi de girer.
Dolunay senin gülen yüzün olsun,
Kadeh alacaksam elime bir bahane gerek,
Dertlerimi unutacağım bir meyhane gerek,
Bırak diyor herkes içmesen artık şu zıkkımı,
Bakıp avunacağım gözleri şahane gerek.
Ne bir naz eyledi ne de çıkıştı
Ne bir umut var, ne gözler çakıştı
Benim yüreğime dertler yakıştı
Kuramadım güzel senle alaka.
Melul durdu gözler boşa bakıştı
Yüreğimde aşkın, gözlerimdeki yağışla,
Yine de sana ulaşmaktan vazgeçemem,
Günahım seni sevmek, ne olursun bağışla,
Senin aşkına bulaşmaktan vazgeçemem.
Acemi Katır, Kapı Önünde Yük İndirir
Açılır Heybeler, Gizlisi Kalmaz Devrilir
Sakın Ha, Uzak Dur Cahil Olandan Şiddetle
Üzülen Sen Olursun, Düşmanların Sevinir
Aça, Dokuz Yorgan Örtmüşler Yine De Uyuyamamış
Karnını Doyurmadan, Yatağa Girip Yatması Yanlış
Umurunda Olmaz Verilen Görev, Bilmez Değerini
Nöbete Verilen Gamsız, Nöbetinde Uyuya Kalmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!