Ayrılık vurur gönlüme
İnce, ince dokundurur,
Mektup yazayım gülüme,
Hıçkırıklar yutkundurur.
Hasret götürür ölüme,
Tel tel dokundu eller tellerde bir kırıklık
Berceste düşmüyor söz kalbimde bir burukluk
Dillerde aşk okunmaz mızrap durur bir anlık
Bî-haste kaldı gönlüm aşk rüzgarımsa yorgun.
Sen olmadan güzel kız saz çalmıyor neşeyle
Uzun uzun çalıp durur sireni
İstasyona gelir posta treni
Tuğrul’un görmedim bir kez yüzünü
Kaldırırsan anam bir dağı kaldır.
İstasyona saldım babam oğlunu
Ben senden isterim dedim Tuğrul’u
Ben aşkı ararsam Yaradan’dan dilerim
Her halde ne ağlar ne de onsuz gülerim
Çöller açılır bahtıma yanmış yanarım
Kavrulmada gönlüm yine şartsız giderim.
' Sevgili eşime ithaftır '
Ey divane bülbül gel bahara er
Açılmış goncaya sen de gönül ver.
Ruhuna hoş gelen bir türkü gibi
Gözlerinde bir ateş, dudaklarında zehir
Sinsi bir gülümseme kaplamış neyin nesi
Alevin sarmış teni, gözyaşım olmuş nehir
Derdi koymuş güzelim yok aşkı teranesi.
Senin derdini çekmek belki bana zevk verir
Bir kahpe kurşunla yığıldım kaldım
Potin bağlarımı çözemem gayri
Sevdiğim ağlama sil göz yaşını
Boynuna altınlar dizemem gayrı.
Keskin’in etrafı bir kara yoldu
MAZİDE KALAN GÜNLER
Hatırlar mısın hiç mazide bıraktığımız o günleri
Sahile inip bir gezinsen dalgalar söyler şarkımızı
Sevdalılar binip giderken izlerdik giden gemileri
Kıyıya vuran dalgalarda duyardık kendi yankımızı
Çatlatmaya az kaldı kıpırdat duvarı
İnsan dediğin can, kırılır ar damarı
Bir yoksunu olsun da görün gayri onu
Art arda iner enseni bulmuş şamarı.
Ekim ayı girince ben görürdüm hazanı,
Yeli dokunur, döker ağaç yaprağını,
Soğuğa aldırmadan, yüklenmiş çantasını,
Okul yolunda bekler, gönül sevdalısını.
Mutluluk duyuyorum ben, okulun yolunda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!