Zamanı takvime astım
Her gün yırtılan yaprak
Alışkanlık oldu artık
Doğan her çocuğa isim takmak
Erkekse hüzün,kızsa hazanım
Yine aylardan kasım
Kıvrıldım yatağıma
Koynumda yalnızlık
Eylül, en sevdiğim mevsim
Sensizlik en büyük bahtsızlık
Yağmur üşütür uykularını
Gel
Geceye demlediğim çayın tut demini
Gör düşlerde ne kadar sevmişim seni
Gezin odalarımda gör çizdiğim duvara asılı resimlerini
Dinle
gün doğarken
bir sızı var yüreğinde istanbul'un
pare pare har yanı
heryanı kızıl ateş kan kırmızı
bir kadın gibi sevdiğim
o yedi tepeli heybetli şehir
Gölgeler uzadı gün tependen gitmeli
Nefesin tıkandı yüreğin dar bildin mi
İstemelerin kıvranışları sardı bedenini
Titriyorum yangın ol bana ey sevgili
Kadın açtı sinesini kar beyazdı nicesi
Düş ol,düş gecelere,divitim yetmez hecelere
Dinle ölümü, dinle benden,çare yok ki ecele
Ruhun azat artık bedenden,uzanacaksın teneşire
Onlarca çehre son elveda,helal olsun.. helal et sen de
Bulut kaplamış hüzün dağını
Griye çalıyor bulutlar
Beyaz fırçandan tepeme akar
Kar mı getirecek ne!
Hoyratça vurma fırçayı
Her yanımı fırtına sarar
Ardında bıraktığın rüzgarın esiriyim
Savurdukça beni,sanırısın sarhoşlar prensiyim
Öyküler anlatma bana,dinlemeyeceğim
Beyazlar giymem!
Beklenen prens ben değilim
Kim bilir
serseri ten kimlerle sevişir
ve gece gündüzü nerde yakalar
kim bilir
yalnızlıkla sorgulamadın mı kendini
bire sevgilinin gözlerine baktığında
Kat,kat giydiğim pişmanlıklar
Tutunduğum dalı kırıp
Sonsuzluğa düşüyorum
Dibine daldığım cehennem
Yanıyor taştan yakıtlar
Bende titreme
-
Kadir Uçar
Tüm Yorumlaryazdıklarını yaşayan adam..canım abim.