Ali Gençay Şiirleri - Şair Ali Gençay

bir kez daha aştı güneş tepemden
biraz daha yaşlandım, derinden
göz kapaklarıma çizdiğim şafak
atmak üzere gün dönmeden
kırık bacağıyla bir sandalye
çıkardığım urbaları kaldıramaz halde

uyandı
ıslaktı sabah
yüzünü yağmurla yıkadı
gök gürlemişti
bönlündü uyku
bembeyaz bulutlar

Soyunmalıyım gecenin ayazında
Yada yanmalıyım yıldızların narına
Şarkılar dizmeliyim,donmuş dudaklarıma
Olurda düşersem yol ortasında
Kuşlar girin kollarıma
İki yanımda kırlangıç kanatlar

Ne zamandır dokunamadım saçlarına
Ellerimde zehir uyuşuğu
Özledim;
Gözlerinde ki sarhoşluğu

Acı,özlem,keder adam etmedi beni

Şarkıda dize oldun,makamlarla bestelendin
Düştün sazın teline,gam telinde demlendin

Dudaklardan döküldün,incilerle belendin
Aşk seni ne etmeli,zevktin derde belendin

Yalan, yalan üstüne
Yalan dolan üstüne
Öyle bir yaştayım ki
Kanmadım desem
Yalan olur, yalan üstüne

Üşüyorum,
Gıcırdıyor titremekten somya
Uyusam, uyutmaz rüya
Yanıyor gece, yanıyor yıldızlar
Yalnızlık üzerimde kalın yorgan
Terlemez ki bedenim

Beklide son gülüşüm bu sana
İyi bak gözlerime, dudaklarıma
Yüzüme astığın yağmurlarla
Arkamı döner giderim

Eskiyen yanlarıma vurduğum yama

Karşıyaka
ışıkların okşar körfezi
bağlamış sıkı,sıkı ellerini
gündüzden kalma
patlamış balon ipleri
birkaç midyeci var

Ellerim titriyor
Gözlerimde hain bakışlar
Yaşıyorum payıma düşeni
Yüreğimde haykırışlar

Göğsümde koşuşan atlar