1973 senesinde K.Maraş'ın Elbistan ilçesine bağlı Elmalı köyünde doğdu...İlk,orta ve liseyi Elbistan'da bitirdi..Hep üniversitede edebiyat okumayı istediysede zaten zor geçinen bir ailede bu mümkün olmadı..
Şiir merakı ilk okul sıralarında kendini hissettirmişti kara önlüklü beyaz yakalı Ali'ye..Yazmak değil ama okumak heyacan veriyordu ona..Şiir sevgisi belki dayılarından ona geçmişti.Dayılarıda şiir sevdalısı ve şairdiler..
Halen Elbistan'da yaşamını sürdüren şairin hayatı köy ve şehir arası geçmektedir..
Ben hasreti yüreğime yazdım.
Sensizliğide gönlüme.
Hep sendin bağırışlarım,ağıtlarım,yalnızlığım,
ve gözyaşlarım.
Sendin,güzeller güzeli,
bir mıh gibi çakılan beynime.
Küfül küfül esen serin rüzgârlı,
bir dağın başındayım.
Papatya topluyorum sevdiğime,
Yaprak koparıyorum bazan,seviyor-sevmiyor diye.
Sol elim bir demet olmuş bembeyaz.
Hoş bir duygu sarmış bedenimi,
Senden sonra ben,rüzgâra bıraktım kendimi,
beraber söylediğimiz şarkılara.
Sen gitmiştin ya sevgili,
ben sanki,bir derya ortasında
yolcusu olmayan,
sessiz yalnız bir gemiyim şimdi.
Bir yığın karanlık,
yolumu kesti demin.
Kaderime ağlarken ben;
çaresiz bir köşede,
kocaman bir vampir,
kanımı içti demin.
Biri var,
masama gelip,
yumruğunu vuran...
Biri var,
kadehimdeki şarabıma,
Yürüyorum şehrimin sokaklarında,
vakit akşam,yalnız,bir başıma.
Hava soğuk,kışlı,
su geçmiş ayakkabımdan ayaklarıma.
Düşlerim ne kadar sıcak olsada,
çok üşüyorum aslında..
O akşamın bu sabahı,
döndüm döndüm durdum.
Bir sağ yanı,bir sol yanı.
Gözlerimin gözü uykudaydı.
Nasıl anlatmalı ki bilmem,
şu mendebur baş ağrısını..
Ay dolanır yıl dolanır,
gelir geçer zaman.
Ne sorulur halim,
ne hatırım.
Ne birgün,
şu fakir kapım çalınır..
Çocuk olmalı çocuk dünyada.
Bak gör o zaman,
ne dert kalır,ne tasa insanda.
Çocuk diyorum çocuk,
çocuk olmalı.
Bu gece;
Filistin demek istiyorum.
Bu gece;
hüzün olsun.
Utansın müslüman başlar,
gözler yere baksın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!