1961 yılında Gaziantep'in merkez mahallelerinden birinde her çocuk gibi ağlayarak dünyaya merhaba demişim
1980-81 döneminde lise eğitimimi tamamlayarak mezun oldum.
Bende her çocuk gibi çocukça sevdalar yaşadım, şiirler yazdım.
Ancak gerçek anlamda şiirle merhabam 1995'li yıllara doğru başladı ve hala dostluğumuz devam etmektedir.
Togay ve Koray adlı iki erkek ve Ezgi adlı bir kız
çocuk babasıyım.
Bu ilk şiir kitabımdır. 2 kitabım baskıya hazır. Ancak ekonomik koşullar...
Yaşadığımı sanırdım yalansız
İhanetsiz ve ölümsüz sevdalar,
Onurun, namusun ve dostluğun
Nasıl satıldığını gördüm.
Bazen bir kaç meteliğe
Üç beş soytarı lafla bazen
Kaç gün soldurduk böyle
Kaç kez gömdük güneşi
Uykusuz gözlerimizde,
Söndürdüğümüz kaçıncı yıldızdı
Yaşlarında göz pınarlarımızın
...Ve böyle kaçıncı gülüştü
İki atlıydı onlar
Erken gelen ölüme kadar
Yeni yetme delikanlı biri
Yirmiikisinde henüz,
Konuşur dobra dobra
Doğru bildiğinden şaşmaz
Acıyla kıvranacak önce bir can
Kasılıp çözülecek sonra
Tüm kaslar sinirler sancıdan,
Sıkılacak dişler,yumruklar
Gömülecek tırnak ete
Isırılacak kan ter içinde dudaklar
Söz kesmiş gözlerim
Sormadan bana yine
İptal ettim randevularını
Gözlerimin bu akşam da uykuyla,
Sen varsın hep içimde seni düşünüyorum
Ayağı kırık eski kanepemde.
Ne sanıyorsun yaşamayı oyun mu?
Toz pembemi o kadar dünya?
Güllük gülistanlık mı hayat?
Nedir bu sitem bu öfke niye?
Anlıyorum özgür olmak istiyorsun
Hesap sorulmasın diyorsun, haklısında
Bir açılsa patlasa şöyle bir
Kaç yazar yanında Nemrut,
Erciyes ya da Süphan
Yenik düşmüş tükenmiş,
Her damlasında her alevinde
Yılmış sevda,
Bir sevda olup düştü
Ağustos ortasında yoluma
Bir çiğ tanesi
Kan damlası sıcaklığında,
...Ses olup
.... Öfke olup
Ne tükenmez ne bitmezmiş!
Yine çıkmış diyorlar
Habire çıkıyor,
Habire çıkarılıyor,
... Kim çakar
.... Kim çeker,
Sus.......
Hiç olmazsa bu kerelik
Kapat dudaklarını sımsıkı,
Gücü yetmese de dişlerinin
Sus........
Dudaklarında kalsın o son söz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!