ÖLÜMLERLE GELİYOR GÜNLER ANNE
Günler ölümler bırakıyor yüreklerimize
Dün gibi bu günde öldük hayın pusularda
Öldürülüyoruz, ölmek bir şey değil de anne
Yarım kalıyor ya hayallerin, benli düşlerin
O koyuyor insana, işte o, anne, o
Uyumak istiyorum
Devriyesiz, sancısız, hayalinle
Uyanmak hapishane avlusuz
Gardiyansız, copsuz,
Gülümseyerek uyanmak
Küf kokusundan uzak
Hey deli Reşo,
Dert ortağım
Kader arkadaşım Reşo,
Ne günlerimiz geçti
Ne düşlerimiz vardı,
Ne hayaller kurardık
Hep griye çalar, yalnızlık
Bir akşam sağanağıdır gözlerinde
Faşist yağmurlar, baskın verir hücren
Sancılı yarı uykular ne ilk ne sondur,
Adın burada hep onun bunun çocuğudur,
İyi bakın gözlerimize kendinizi göreceksiniz
Kaçıncı bahar yüreğimizde, hep talan
Kaçıncı kırgın, bir düş âlemindeyiz
Bin yıllık köhne avuntular
Hep yangın yeri yürek, hep kül,
Bildik ağıtlarla kirletilmiş usumuz
Sözde suret insan, unutturdular utanmayı da tümden
Alnımızda şavkı ayın, düşteyiz
Bakire usumuzda bir emperyal
İçten içe köreltir bilincimizi
Unutmuşuz masumiyeti hepten
Her mevsim griye çalar ömrümüzde
Ey bilincim uyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!