Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Aşkın görünmez elleri, dolaşır saçlarımda
çiçekler takar çocuksu gözyaşlarıma.
Kelebekler verdi ellerime, binbir renk
sığdırdım bende heyecanla yüreğime.

Yer gök toz pembesi artık bana

Yorgun düşerim anıların kucağından
gerçek hayatın tam göbeğine.
Gözyaşı yatağıdır gizli mekanım.
Tan ışıkları
soyunurken üzerinden
mavi geceyi

Yüreğimden gidişi vardır
beni misliyle kıranın...
Sevgi saygı adına
bir şey kalmamışsa ortada
gidenin ruhumda bıraktığı
çok derin izler vardır.

Pamuk helvalar yerken;
Ben çocukken!
Bulutlar salıncak
Sevgiler kucak kucak
Umutlar dev gibiydi.

Kalbim! ! Çarşı iznine çıkmış asker
Ne heyecanı, nede neşesi biter.
Vuslata uçmaya başladı mı kelebekler!
Kör kuyulara itilir cümle dertler.

Gel sevgili! Pamuk bulutlardan yastık yapalım.

Çek elini kirpiğimdeki masum gülüşten.
Bedeli ağır şölen yükleme gözlerime.
Ben bu hayatın sevdalısıyım!
Kederden mumlar dikme ellerime.

Tapınakdır sevgi ile açılan kucak,

Gülmek İstiyorum Sevdiğim


Yine sitemlenme bana, bu huyunu hiç sevmiyorum
Gel hüznü neşeyle takas edelim, gülmek istiyorum
Dokun bak, ipek gibi şu nazlı gülün yaprakları

Sorgulamıyorsak hatalarımızın nedenini
sorgulamıyorsak dün neler kaybettik bugün nasıl kazanabiliriz diye
sorgulamıyorsak sevgiden saygıdan uzaklaşmalarımızı
sorgulamıyorsak başkalarının acılarına karşı duyarsızlıklarımızı
yaşamın renklerini unutarak
sadece nefes alıp veren bir canlı olmaya başlamışız demektir.

Gerçek Yüzün Nerede


Kalmadı bende değeri artık o ettiğin güzel lafların
Hepsini kalbimde saklardım eğer özü sözü bir olsaydın
İnsan neden Sevda Aynasında sahte yüzüyle boy gösterir?

Bir yerde anılmışız kutsal bir çiçek gibi
bir yerde yerilmişiz cehennem zebanisi gibi
hiç fark etmez bizim için
özümüz, sözümüz, yüreğimiz herkezce bilindiği gibi.
Destursuz kabeye ziyaret etmek gibidir gıybet
kimin ağzında kötüniyetli bir samimiyet