Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Busemi değdirdim ruhun üstüne
sen beni alıştırdın sevda yüküne
gülü dikeniyle sevmeyi öğrendim
aşk hecesinden vardım sevdanın bütününe

sabır örtüsünü serdim hasret üstüne

Sabah yellerine anlatsam seni,
Hissederek beni, gelir misin sen?
Sinene değdirsem,yanan bu teni,
Coşarak her hissin, sever misin sen?

Vuslata yeminin, küslükle bitmiş

Yaşama bağlayan soluktur,
insan hayatında sevgi.
Anaya, babaya, ataya,
evlada, yare yada dosta!
Büyüsü karşılıksızlığında gizli.
Batmayan güneş gibi sıcak.

Yaslan, huzur dolu göğsüne
mavinin.
Yum gözlerini
çıkart ruhundaki dikeni.
Kanayan yaranı ümitlerinle sil

Koskocaman bir sıfırın içinde;
Türlü mutluluklarla doludur sanıp,
Hayatı senle kucaklamış hissiyle,
Dolaşmış durmuşum yalan dengede

Çocuk neşelerimin sebebini sana bağlamışım

Gülüşün değdiğinde gözlerime
yaşam ışıklanır günlerimde.
Bir meltemin esintisine kapılıp
akmak isterim ruhuna.

Mavilere katladım yürek atışlarımı,

Sevdaya yansıyan kalp sıcakları
Seven özlem çekiyor gün arkasından
Sevilen bekliyor aşk nidaları
Tenlerde meşk uyanışları tomurcuklanıyor
Aşıklar mutlu; vuslat çıkıyor laf arasından.

Şehrin soğuk nefesinde
tutuklu kaldı cümlelerimin özü.
Kuruyan yaprakları kucakladı
hüzünle kabaran ruhum
Baharın sıcağını aradı kan damarlarım
Gözlerimi kapattım sessizce bir süreliğine

Araştırmalarımızla çözülecek gizlerin dili.
Cesaret varsa düşüncemizde
işlevsel de olmalı yaşamımızda.

Altın tabakta sunulmaz bize özgürlük
inatla kazanmaya çalışmalı

Hayra alamet değil
yanaklarındaki gözyaşı izi.
Sen ki;
çılgın yelelerinden yakalardın baharı,
menekşeye türkü yakar
yakamozdaki aşkı çalardın.