Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Ne kadar çok acıtırlarsa canını
o kadar dayanır insan türlü zulümlere
azmin zincirlerini tek tek sağlamlaştırır
üzerine basıp geçmesinler diye

Gücünü yüreğinden alır ancak insan

Sevinçler gözlerde, acılar gizde
Kan aksa yaradan,güller yürekde
Makam hüzzam olsa, neşeli güfte
Savrulan yaprağız, hayat içinde

Birde bana sorsan, halim nicedir

Gönlünde resmettiğin noktada ben varım
alabildiğince canlı,
alabildiğince yürek sıcağım senden yana.
Hissediyor musun sevgimin ellerini?
Ruhuna dokunuyorum.
Heyecanlarımın bütün güllerini

Issızlara koyma kalbini
Gel gönül bağıma kurul
Uzaklara yakıştırma tenini
Gel sineme usulca sokul

Tek, sevinçten aksın gözyaşların

GÜNEŞ ‘e


Ey güneş iliklerime kadar ısıt beni.
Sil üzerimdeki kışın uyuşukluğunu.
Gonca gülün kırmızısındaki cezbeden aşk

Gündüz niyetine sevdiğim
gündüz niyetine....
Ümitlere çözdüm yalnızlığımı
güneşin ilk ışıklarında yıkandı sesssizliğim
sevdaya dalasım geldi
duygularım çırılçıplak.

Sınırlı duyguların girdabı içinde
kayıpbolmuş yüreğimiz.
Hayattan beklenenlerin
kimimiz zenginiyiz,
kimimiz fakiriyiz.

Kahkahalara kement attığında,
Hüznünle bilek güreşin başlar.
İpek kozasından çıkar sevinç kelebeğin,
Ruhunda keyifle heyecanlara uçar.

Tek ayak üstü cezaları ver kederlere,

Şöyle alıp başımı gidesim geldi uzaklara,
küllerimden yeniden doğmak umutlu yarınlara
Tıka basa bahar mutluluğu doldurmak yüreğime
ruhumun kapılarına sonuna kadar kapamak korkulara
artık geride bırakmak istiyorum cümle üzüntüleri
Sırça saraylar kurmuştum inandığım yalanlarla

İndir perdeyi siper eyle göze neyleyim
Zambaktan çek nazarı, güle bakma aşk ile
Sanma hayatı meşke çevirecek meleğim
Sen zalim ol, sen yaşa günlerini kin ile.