Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Kızıl çığlıklar yol buldu madur kalplerde.
Bir ekmek kavgasında yitirildi hayaller.
Artık yarın umutları bile derinlere gömüldü.
İştahı kapanmadı hırsız hükümdarların,
mutsuz renklere yüzler büründü.

Yaşantımın mavi zamanlarında;
gözyaşımın tuzunda tutsağım.
Güneşin sıcaklığı tenimden kaçak,
kuşların çığlığına, hüzzam makamı ortak.

Kalemimde özlem var, kalemimde elem;

Güneşle uğra sokağıma,
gözyaşımın tuzunu erit yanaklarımda.
Kelebek buselere hapset dudaklarımı,
gözlerime umut ışıltısı bırak.

Hayat savaşının kızılcık sopası sırtımda.

Akın etmiş kuşlar dumanlı semaya
özgürlüğün resmine sıralanmış kanatları.
Bizde çıkıversek bir an bedenden,
yukarılardan baksak köle halimize.
Tutuverecek yok ki sıkıca ellerimizi.
Kendimizden başka kim duyacak sesimizi.

KUSUR NEREDE

Kusur dilinde değil; söylemek isteyipte bir türlü söylemediklerinde

Kusur gözünde değil; görmen gerekirken görmeyi reddettiğin gerçeklerde

SEVDAM MASALLARDA KALDI

Bir kış günü ağlıyor sanki gökyüzü
Cama vuran her damla oynatıyor yerinden içimdeki hüznü
Aklımda kalmış; göremediğinde beni o nazlı boyun büküşünü
Kulağımda hala, hatırlarım; Gitmem, gidemem dediğin o son sözünü

Ten kokunla burculaşan zaman
sol yanımın mutlu anı
Gözlerine mühürlendim
güzelliğinle büyülendim.

Varlığınla kutsanan zaman

Manimidir sevmeye bu dünyada ihanet.
İhanet eden kendi defterini dürecek.
Sevgi öyle büyülü bir şal ki ruhlara örtülen,
darbelerden daha da güçlenerek büyüyecek.

Bahanedir kaçmak isteyene hayatın zorlukları

Kaçarken sessizce
döküverdin sevdanın suçlarını,
suskunluğunda tutukluydu aşkın.
Gözünün yeşilinde
pusudaydı üşüyen menekşe,
baş ucunda soldurdun ya onu

Delilsiz suçu var gibi bu sevdanın
Bir tarafı ateş üzerinde yürümek
Bir tarafı melek kanadında sefa sürmek
Kime faydası varsa! Çift çıkarlı yalanın

Gittiğin bir arpa yol olur saçma düzen içinde