Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Perde perde iner akşamın ışıkları
günbatımında dindiremem sancıları.
Son bakışın, inan ki kanlı mirastı.
Kader avuçlarııma bir parça sen bıraktı.

Hatıraların yakalayıp saçlarını

Toprak kokusu eşlik ediyor camdaki yağmur izlerine.
Gökkuşağını saklamış kanatlarına martılar.
Doğa şenleniyor bereketle,
bahçemde açan çiçekler mutluluğa şahlanıyor.

Hep yağmur sonrası severim ben doğayı;

Sevdaya süslenir kadın
güllerle bezer gönül bahçesini
sevgi gözlerinde ışıl ışıl
ruhuna nakışlar gibi aşk hecesini.

Teni zümrüt parıltısı gibi çekici

Ezberini boz hüzünlü yüreğinin
kötünün içinden iyiyi çıkar
yokluğun içinde varlığı ara
ölümle tanışıp yaşamı kutsa
insan olarak indik aleme
kendi içindeki büyüyü ara.

Hep yasemen kokusunda anarım seni
tazecik düşersin düşlerime
ben, ben ürperirim düşüncelerimi sarışından.

Tan yeri şahit sana özlemime
ve kuşlar

Yalnızlıkları kendine düğüm yaptı yürek
baykuş soluğunda çığlıklar
yırtarken sessizliği, mavi gecelerde.
Harap olmuş dudaklar yar yar demekten,
gözlere uyku yerine hüzün yerleşmiş
tan yerinin kızıllığını beklerken.

Kaldığı yerden devam edecek yaşam.
Başım ellerimin arasında
geçirdiğim dakikalar
sona erecek.
Karmaşalarım dağılacak
bir dokunuşuyla tenime bahar melteminin.

Koptu yine gönül sazımın telleri.
Onarmak için bir güle yaslandım
birde bülbülün nefesine.
Gülden güzelliğini ödünç aldım,
kokusuyla yıkandım.
Bülbülün nefesinden ilham aldım,

Sonsuza akıyor zaman,
gittikçe daha belirgin ayrılıklar.
Bir daha ya buluşulur, ya buluşulmaz!
Meçhule gideni yansıtıyor hep aynalar.

Güller küsüyor al kırmızıya

UÇAN BALONLAR GİBİ


Seninle yeniden yakalamak ne güzel hayatın uçan balon iplerini
Alabildiğince kahkaha atmak ve sevmek yeşil, pembe ve mavisini
Çekip çıkarıver ne olur hüznün yakaladığı yerden beni