Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Ömrümü yarıladım, hasretini çoğalttım
Kalan yıllarıma, ben seni mabet yaptım

Yaşamın zorluğuna, deli gönlün nazına
Hep sevgi hatırına gönüllüce katlandım.

Maviyi sever misin?
yayılır büyüsü insan ruhuna.
Deniz mavi,
gök,
ruh evimin badanası mavi.
Sancılanırken çocukluk düşlerim

Sahiplendiğinde hatalarını
başarıların kadar
yol alıyorsun yaşamda.
Sevemediklerin içinde
bir çare ara
çoğalttıkça sevdiklerini

Ah gönül dertli gönül, rotası şaşmış gönül
El meşk eder yâr ile, senin derdin ne gönül
Huzurla yatamazsın, uykuya dalamazsın
El uykuda büyürken, sen suya kanamazsın

Sevdin de gülmedin mi, pembe gül dermedin mi?

Sığdıramam mutluyken yüreğimi hiçbiryere
çiçeklere konan kelebekler gibi sevinçliyim.
Yazı beklerim heyecanla ruh evimde
bahçeme türlü tohumlar ekerim
pembe yeşil, sarı, beyaz tomurcuklu çiçekleri
dalları neşelendiren kelebekleri izlerim.

Dumanı tüterek yaşam heyecanımın
pencerimi açtım gülbahçesine
kelebek danslarını görerek
büründüm hemen çocuk neşelerine
Saçlarım savruldu meltem esintisinde
Ellerim kavuştu huşu içinde

Bir kelebeğe anlatıp seni
uzaklara yolcu ettim
hüzünlü akşamda,
kanatlarına iliştirdim ürkek sevmelerimi.
Omuzuna konarsa,
yüreğimdeki izlerinden tanımıştır tenini.

Tırtıl çabalarmış KELEBEK olmaya
Çocuğun çabası da İNSAN olmaya
Kelebeğin ömrü çok kısa sürermiş
İnsanın ömrü hep çilelerle geçermiş

Kandır beni
sevgisizliğin sardığı bu evrende.
Sana
sevgim kan kırmızısı de,
inanayım
bir avuç dolusu gül yaprağına

Hangi duygularımı mutluluğa boyarsın dedi bana
kırgın bakışlarına hapis etti gözlerimi;

kalbinin üzerine koydu ellerimi minik ellerinin içine alarak
sevgi duygum dedi onu mutluluğun en koyu tonuna boyayabilir misin?
Bütün ailemi ve arkadaşlarımı öldürdü savaş canavarı kimsem kalmadı ki! !