Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Hicranı at gönlünden, ümit yeşerecektir.
Al basma çek üstünden, beyaz yakışacaktır.
Yasla başın göğsüme, ruhum yeşerecektir.
Ak mercan tak sinene, huri kıskanacaktır.
Leyla gibi od yaksan, Mecnun tutuşacaktır.
Leylak gibi mis koksan, nefis dağlanacaktır.

Sırtlandık her birimiz ömür yükümüzü
yürüyoruz işte düşe kalka da olsa
kolumuz kırılıyor onur savaşlarında
yenimizde sindiriyoruz cümle acılarımızı.
Sevdalarımızın adı kan kırmızı
sevip sevilmesekte, sabır biliyor ruhlarımız

SEVMEK

Sevmek; kar içindeki kardelen gibi inatçıdır, kaldırır doğaya bakışını
Sevmek; Ana kadar vefalıdır ayırmaz hiç evlatlarını
Sevmek; susuza, pınarından akan buz gibi serinliktir sarar boğazını
Sevmek; Yaradan kadar şevkat kucağıdır, değmeyeni bile ibrettir barındırması

Öfkenize ortak olmayacağım kederi ağır DERTLER
Savunucunuz olamayacağım dillerdeki LANETLİ KÜFÜRLER
Her gönüle girip yola düşürdüklerinizden olmayacağım NEFRETLER
Bin türlü melanete bulansa da bu ACUN, çoğalsa KİRLİLİKLER

Ölüm anamı, babamı, eşimi çaldı; belki sırıttı bana

Maskene bulaştırdığın riya,
Kalbinin küfü olacak.
İçten çürüyen her duygun
Sakladıkça su üstüne taşacak.
Gülüşlerinin, masum elbisesi var mı?
Ya da! sözlerinin gerçek olduğu bir an?

KOMPLEKS VE KİBİR


Kaf dağında unutmuş sanki güzel burnunu,
Sanırsınız; yaşatacak şanlı sadrazam soyunu
Hiç kimse beğenmeyecek oysa kötü huyunu

Garip bir türüz, yaratılanlar içinde
Yeni yıldan gelecek şansı bekleriz
Yeni aşklardan tutkulu sevgi,
Yeni işten çabuk başarı eğrisi
Yeni kısmetten tükenmeme garantisi
Yenileri kucaklayıp,eskileri unutmayı deneriz.

Ne zaman sessizleşir insan
hangi duyguları savaşırda
ortasında kalıverir apansız
anadan üryan korkular içinde.
Kelimeler yetersiz kalır,
cümleler alev alır

Yüreklere bahar sokmalı gam kasavet yerine
dermanı veren Allah! dertleri, sil at yerinde
Kendini keşfeden insan huzur bulur derinde
Korkmadan ve kaçmadan al kalbini, ellerine
Ruhun bak soğumamış, teselli yalnızca SENDE

Dile getirdiklerimizden korkmayız
ama dile getiremediklerimizden
her daim çok uzaklara kaçarız.
Zamanla alışırız cesaretsizliğe
hayal kırıklıklarımızı saymaya başlarız
Mutsuzluk da böyle başlar yürekte