Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

a.
Ürken sular; okşar, işitmiş-duyan bölgelerini …
Tüketimi öğrenmiş, orta kulak iltihabı …
Tepelerden doğru mızraklara makyaj yaptırdığında
ulaşıveren yamaçlara; etekleri işittin:
çayırın nabzı!

Aniden olur; tabiat ana işini şansa bıraksaydı, yaşamın döngüsü evrim olmaz, doğa kendini sürdürmez, hemen şu an son bulurdu.

Karda açılan bir kapak, içeri doluşan böcek; bu kurtlar karda ortaya çıkan …
Karda yürüyen bacaklar, onların suratlarında oluştu beyazdan bıyık ve sakallar …
Hürriyet heykeli buz tutmuş, hemen yanında Titanik gibi yan dikilmiş bir gemi batmış
Big Ben kulesi saat gündüzün on ikisi geceleyin…

Kuzular geçiyor burdn
sayalım kuzuları
uyumak için aş ekmek gerek
kuzular geçiyor burdan

İÇKİ YOK ARTIK!
İÇKİ ARTIK YOK.
BODRUM'A GİDERSEK FALAN, BELKİ.
MONO'DA BİR GECE
YAPAYALNIZ,
KARARLI.

Yere düşerken, başını çarptın
Ve zemindeki fayanslar şimdi yapılmıştı; inşa, üç sene önce, edilen:
Karyolanın, sağlammış yayları.
Kaç parmağında, on marifet var sormalı;
Ama sorgu yargıcı bağımlı değilken zamana,
Senken, duymazsın onu.

Doğduğunda insan örtülüdür.
(Ama) artık, doğan'ı
örtmek istediler.

(Bundan doğduk
belki de evrene

Son, azdüzeltilen bir şekliyle:


Mehteran bölüğüyle hazır kıta,
Ama çok fazla ileride, ’2 fazlasıyla geri’de:
İki adım beri, bir adım ileri, mehter:

I am the son
And the heir
Of a shyness that is criminally vulgar
I am the son and heir
Of nothing in particular

Mumun yanında
kaşarı bol, karışık
sandviçini yiyorsun;
ışıkları kapatıp salonda
-az restore,
romantikliğe.

Kutsandın sen.

sen rahat uyuyuyacaksın,
çok çektin
sen ve annen.