Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Cimcim şekil tıpa gömdü başını
gönülleri (onların) solmasın kumkum.
Devekuşunun gözleri artık içeride,
ama duyguları zaten dışarıda.
Uyumasından söz edilebilir mi şu halde.
İşte, kozada

Bir yaz pusunda geldi seren.

Gri kış sisi pususunda yandı odun.
Eller oğuşturularak izlenen şömine kar kışında, sakince
ve Alelacele, işte böyle büyük yaz mevsiminde!
Odunken elde edilen sevi,

Kutlamalar1-min

abana, a bana!
A/nkara bana saklı kalsın.
belki ihtiyacım olur.

Dağdaki yıldırım
saçan balıklı nehri geçen
yükseklik korkulu köstebeğe soruldu
alt geçitler nerdedir diye.

O da cevap verdi.

Hala toplanmamış yosunlar, yönetim azaları ne iş yapar?
Kıyıdaki yosunlar,
denizden içeri yosunlar,
derinlerde de hala onlar…
Paletle geçmek gerekecek lodosun etkisinde sırıtanların.
Haziran başları, kışın kar etkisinde, evdeki mutlu baca;

Şezlonglar,
Her yana dağıtılmış;
Biri orda, biri burada;
Diğeri, öte tarafa…
Çöp tenekeleri var etrafta
Yükselen tahta çubuklar üzerinde,

Kağıt gemiye koydular mavili, allı kurşun askeri,
Arıyor sevdiğini, boyunca ağlıyor nehir.
Göz yaşları meraklının; saf, beyaz, kar taneleri gibi;
Buz da don olmuş, havanın çiroz, kuru soğuğunda.
Duygusuz dönemlerde, yer bulmaya çalışıyor.
Yazdan kalan arta baharda, geçiyor sonbahara.

Kükreriz biz ölçümüzü katıksız
ve taştan şarapneller
gelir fırlar, yıldızlardan oklar ve mızraklar.
İçimizde heykel olur, bütünlenir;
uyanmıştır yıldızlar.

Saatlerin tersine döndüğü
Sınır tanımazlığında
Ama zamanın geriye bile
Akmadığı o mekanda,
Nasıl olduysa böyle
Başladı akmaya zaman.

Odysseus ile Aşil'in
Truva'yı serbest bırakışı gibidir..
(Anzak, Senegalli
ve Hintli
ile İngiliz...
isimleri yazan ya da unutulan;