Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Sarmalın içine hapsettim
gölgeyi,
ışığınla.
Işığın düze çıksın!

Işığın diyordu

1.a
Çok sık lifleriyle dokunmuş uzunca
ulak kütüklerle sınırlanmış sıvalı duvarlar
ve tavan ile taban, bu kulübede;
Kimse görmez onun ağaçtan dokusunu,
sarmaşıklar sarmıştır onun büst üstünü.

1.
Bir dede var,
anlatır da durur,
Bedir'i, Uhudu;
Ebubekir'den çakmaz
ya da Q Anthony'den...

I Düşünce
II Gizliden Gizliye
III Sonak
-

I

Yerleştirseler bir gün sanatoryuma
Kaçırsam da şomaroğlan filiz keçileri,
onlarla ben arasında fazlaca ne gibi bir fark var?

Mavi Kuş...
Pencereme kon

Çaat diye dengimi
bir parçacık hüznümü
Bir sandık açıldı içi boş
ne hüzün koyabildim elde
ne de loş

i.Gök-köprü Kuşağı

Efervesan tabletler gibi, kah susan kah da yarı sorgulayan gibi hastaneler doğdu- hastalananları iyi etmeye çalışan- ziyaretçisi gelen adamın para saymaya veznelerinden birinde durma’ya beklediği, bekletildiğive ya da kan vermesi için gönderildiği bir ücra mevkide, sınıf gibi bir yerde, hemşirelerin toplum hemşireleri’nin hemşeri ve tan ağartısında tan ağartısına az kala-alakası nezareti’nde… Bitki labirentine girince yollar açıldı, öylesine sessiz, öylesine duyarsız, öylesine duyarlı ve öylesine çalgıcı; yapraklar uçarı, yapraklar duyarlı. Rüzgar geçti geldi bir delişmenlikte, görünen-görünmeyen her şeyi önüne katarak tekrar sessizliğine karıştırdı: Bir büyük kalabalık dolaşıyor beyaz duvarların beyaz gömleklilerinin arasında; onlar her yerde o dev duvarlar içinde, ama orda burada, hepsi de bir umutla gelmiş işte.

Yürüdükçe gök kuşağı üzerinde, bir köprü oluştu. Yürümeden önce böyle bir şey yoktu, yürüdükten sonra bunlar oldu. Gökler açıldı, ve bir inci boy verdi. Sanırsınız Dedem Korkut, Başat gerçekte nedir, kimdir, nerdedir görmedim ama Tepegöz herhalde şu inci tanesi olmalı. Belki de sapanlı çocuk da onun bekçisi midyesidir kendisinin. Böyle ince bir tül perdesiyle örtülüyken yarlar üstündeki uzak balkonların birinde bir erken-sabahlıkla, tatilci otelin nüve gözü’nde; yürüdükten sonra adım adım karar kılındı o köprünün nasıl geçileceği…

…

Ve, şaltere inen bıçkılar zorlar hengamemizi! ...
: Şaltere inen bıçkılar zorlar dirilişlerimizi. *
Ve şaltere inen bıçkılar zorlar da yitiş gidişlerimizi! ...

İpler geriyorlar Jon F. Coffey,*
gözüne gözüne!
___Hiç ses çıkartmayacak mısın?

Onu öldürüyorlar,
ama hayatı yaşamayı seçmek ister.

ışıklı yol kumrusu
ne kadar sarmışsın
o dönen kollar
nereye varır?
içten içe
merkeze doğru...