Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

KARLARA YATMIŞ METRUK
TESADÜFLER KRALİÇESİ
UYKUDAN KALKTI BİR ÖĞLEDEN SONRA
VE ETRAFINA BAKINDI,
KAVGA ETMEK VE BİRAZ DA EĞLENMEK,
SATAŞMASINA İZİN VERMEK

Güzel bir kayık bu
Bahçede bizi bekleyen.

Isıl hazırlanışı gözleyen;
Yüzük, bir sadece çelik.

Sünnetçinin vaftizi,
Yakaladı sonradan görme bir hristiyanı

Kazanın altı açıldı.
Fokurdadı kaynayan sular.

Şimşek sokaktaki pastaneden az uzakta,
Tunus'taydı, ve güneş tepede.
Satamadı o gün tekini bile.
Ama renkli bağcıklardan çok sattı.
Akşama doğru
gitti evine

KEDER Mİ İSTİYORSUN;
İŞTE, AL O HALDE! EN BÜYÜK YALANI BEN SÖYLEDİM!
Ooh, it’s a “Scandal”, i’m “The Great Pretender”,
but the “Show Must not Go On”, if so, for ex. …
BEN YARATMADIM EVRENİ
BEN YARATTIM NİKBİN BENDEN SONRA DOĞAN

Nefrete duyu verme,
Sadece bil ve hisset.

Şer, duyan ve görendir;
Bu kadar basit.

Zevkle yaptığın bir şeyden zevk duymayı da öğrenmelisin,
Karşına dikildiğinde başka zorluklar, yoksa nicesin.
Sevmek dediğin kör kütük sarhoştur ve kendi etkiler sana;
Çünkü sen dürtmüşsündür onu, biraz ittirdiysen eğer fazla;
O bağırıp yakarmaya başlar, sevgi ki aslında o da sensin
Ve es geçebilirsin böylece, mutlu eden bir olguyu.

Cronos’un çalgıcıları
(Başlayış için
Bir belirleyiciliği …
.. Zamana-tetiği)
Değil hatta ama; kaşımız, gözümüz …
: Ve değil zaten valsi ağaçların,

Yumar tezatlıkları kendini örter;
çok da umrundaydı, fırlayıp gitmemek -
zararsız bir tür merminin.
Her şey
bir doğum kontrol cihazına bağlı öylece bekliyordu;
ötesine organik hayal ediş'in bir adım, bir;

Kendi hayatın ses verirken,
Yürüyen arabalara baksan;
Yine de göreceksin
.. Yaşayışını,
İçine oturanın.