yine gözlerim geceyi topluyor
karanlıklar kapınızı açın ben geldim
bir ömür yoldaşınız
biliyorum
yıldız değilim aydınlatamam
Mavi gözleri batarken dünyanın
Yıldızların ışıltısı karanlıkla birlikte doğar uykudan
Her biri gecenin yetim çocuğu
Yalnızlıklarının hikâyesini parlatırlar gözlerinden
Yeşil gözlerinle gelirdin okula
Sarışınlığın peşi sıra gelirdi
Yanaklarımın kırmızılığı yanaklarına değerdi seni görünce
Sende bize gelirdin karşılığında
Hoş geldin derdi bütün bedenim
...Hoş geldin yalnızlığıma
Neden hep yolculayan benim diye düşünürdüm
Herkes bulutun yağmur olmasına bakarken
Ben yağmurun buhar olmasına bakardım
...
yerlerden topladım seken tüm yağmurları
ıslanan toprakmıydı anılarımmı
yağıyordun bulutları yırtarcasına saçlarıma
beyazlayan saçlarımmıydı
ağaçlar çiçekmi açmıştı
Eğer şiire doğuyorsa kelimeler
yalnızlık güzeldir
ve güzeldir yağmurun damla olarak yalnızlığı
sonu Denize varıyorsa toprakta
...
Bir çocuk gördüm melek mavisi
Sahil dalgalarında martıları vurulmuş
Aşk emekçisi olmuş çayın deminde
Simidin özgürlüğünü tadıyor
Yalnızca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!