Güm dedi kulakları patlatırcasına bir ses,
Birden bir alev topu parladı.
Kaçışmalar koşturmalar çığlıklar tavan yaptı etrafta
Evler yıkıldı.
Camlar, çerçeveler yerinden fırladı.
Ve bir çocuk anam dedi. /bağırdı…
Ne oldu şu benim memleketime
Ölüm kol gezmekte, güzel yurdumda
Yurt olmuş vatanım, terör denene
Kan kokar her yeri nasıl belaysa.
Vurulmuş vatanım tam kalbinden
Ah benim gözümün nuru
Toprak ana!
Sen üşürsen ben’ de üşürüm sarıl bana
Yeter’ ki koynunda yatayım
Aldırmam buna.
Bak senin!
Sallanıp gel, sallanıp gel sen bana
Bal dudaklar sende, koş gel sen bana
Bal dudaklardan su ver gönlüm susuz
Kaçma benden, kaçma Allah aşkına.
fâ’ilâtün, fâ’ilâtün, fâ’ilün
Kuru bir dalım, ağacımda
Bir esecek rüzgârı bekler gibidir halim.
Kolum kanadım kırık
Beni bekler,
Çatlamış toprak ananın kalbi.
Nedeni nedir, bilmiyorum amma
Bu günlerde, dalıp, dalıp gitmektedir gözlerim.
Göğsüm çarpmakta
Sanki ben, yorgun gibiyim,
Nedensiz, bir şekilde boşlukta gibiyim.
Bir hal var bilemediğim, benden bir sır gibi gizlenen
Akşamdan açmıştım pencereyi,
Yağmurun sesiyle toprağın kokusunda
Uyuyayım diye.
Usul, usul yağıyordu yağmur
Ne bir şimşek ne bir gök gürültüsü vardı.
Bulutlu gök yüzünde.
Sımsıcakbakışların canima aktığında
Gözlerin gözlerimde, uykuya daldığında
Kor oldun yaktın beni, bilerek bilmeyerek
Gözlerin gözlerimde, uykuya daldığında.
Uyumak istiyorum
Uyku akıyor gözlerimden uyuyamıyorum
Yorgun!
Ve!
Şaşkın, halimi düşünüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!