İçimizde esrik fırtınalar
Sevgi limanı sahillerine eser
Kaptansız gönlümüzün güvertesinde
Kanatları kırık martılar uçuşur
Umarsızlığın intiharına.
Zulmün ayak sesleri yükselirken
İçimde bir tren ayrılık çeker
Vagon vagon ilerler
45 numara ayaklı
Putrelleri gurbete gider
İçimde bir tren
Çuf çufları dert çeker
Ne onda bir şey vardı
Ne bende bir sevgi
Yıllarca yanyanaydık
Yanyana olmakta bir şeydi.
Bir şey vardı derinlerde
Sevgiden de öteydi.
Kusursuz sevgide
Yaban gülleri açmaz
Arınmış sütüdür arının bal
Tatsız olmaz.
Dudaklarına yazacağım
Tüm dizelerimi,
Ruhum bedeninde bedenim uzaklarda
Ten tene değmeyince
Donmuş bir sudur ruh.
Ben seni göletlerinden söküp almadım
Mavi bakışlı bir çiçektin
Gözlerinden sonbahar düşüyordu
Hüzünlü yüzünde bir buruk acı var akşamın
Hıçkırıklarını geceye saklar
Gözlerinde yıldızlar yanar kor düşmüş
Yaralı yüreğinde ufuklar kanar
Çile dokur akşamlar zamanın vargelinde
Söner umudun ışıkları mürteci gecelerde
Gözlerinde zalim bir yaşamın izleri
Ellerinde yürüyen düğümlü sancılar
Çaresizliğinin kor demirini dövüyor
Bir demircinin örsü durmadan.
Susmayan yüreğinin çığlıklarında
Acımasız yaşama isyanı var.
Uzaklığı düğümledim akşam sığınağına
Pencereme güneş doğar gözlerim yanar
Gülüşün yayılır gökyüzüne
Sen yaşam faylarına direnen tatlı bir tebessüm
Kör kuyuların kuytularında
Su sesini arayan özlemsin.
Önce ışığını kaybettim gözlerimde
Hoyrat rüzgardın estin,
Kopardın papatyalarımı
Soğudu yüreğim ellerinde
Yoruldum med-cezirlerinde
Dilimde söylenmemiş şarkıydın
Uçmuşsun bu şehrin gecelerine
Gözlerin gölgeli bakıyordu
Umutların parladığını sandığın yere.
Neden engelliyorsun yüreğini
Ördüğün duvarların ardından
Kaçırdın sessizce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!