Ahmet Tığlı Şiirleri - Şair Ahmet Tığlı

Dışarda kar; ak memeli yar
Kara toprağı emziriyor.
Kurşun sıkılan yüreğimde
Soğuk anılar çırpınıyor.
Nasıl da beyaz kokar
Bulutların nefesi,

Gözlerindeki yıldızlar
Sessiz karanlıklarıyla geldi
Gözlerini gözlerimin
Değdiği yerden kopardın
Yüreğimin derinlikleri üşüdü
Ve kalbim...

Zamane aşkları aşktan sayılmaz
Dil ile yürekten aynı söz çıkmaz
Gerçek midir sahte midir bilinmez
Tanınmaz haldedir zaman aşkları.

Sanırsın mecnundur ortada kalan

Yarım kalmış herşey
Bir hüsrandır içimizde
Hedefine varmayan
Bir mızrak gibi düşer
Zaman...
Bitirilememiş işlerin

Sarı bir yapraktı gözlerinde bahar
uçuşurdu kopuk kopuk rüzgarında
Yorgun bir yüreğin
Yeni sevdalara açık kulvarında
Zulmün hain ellerinde
Tükenmiş bir yürekti intihar

Gözyaşların dinsin Filistin
İnsanlığın üstüne çöküyor yasın
Damla damla akıyor yüreğimize
Çocukların ıslak hıçkırıkları.
Senin göklerinde özgürlüğün mavisini
Kapatıyor silahların namlusu

Gözlerin gönül ülkesine akan iki ırmak
Bir gözün dicle,bir gözün fırat
Çorak gönüllere akıyor
Yüreklerde düğümlenerek
O en ulvi nidasıyla ya rab! ..
Akıyor kurumuş denizlere şattülarap

Sevdalı söğüt açmış yapraklarını
Erik tomurcukları ürkek çocuklar gibi
Aşk şarkıları serenatında
Serçeler çitlerde sıra sıra
Dallarında küçük tomurcuklar gülün
Sarı gagalı bebekler doluşacak bahçeye

İçimde denizler coştuğu zaman
Dalgalar çarparak gözümden akar
Sevdanın rüzgârı estiği zaman
Uçuşur hayaller ummana dalar.

Sevginin ateşi yandığı zaman

Açlık;
Gözlerde fersiz bir ışık karanlığı,
Sarı benizlerde dolaşan izler
Mecalsiz kalan dizler gibi
Dolaştı tüm dünyayı...
Açlık;