Ahmet Öztek Şiirleri - Şair Ahmet Öztek

Yalnız gecelerim bitmek bilmiyor
Çaresizlik her an gözlerimin önünde
Ne yapsam, ne etsem keder beni terk etmiyor
Hasretin son damlası, feryadın son gününde

Muhabbetten Sıkılan Düşler, 19 Kasım 2001

yapma bre hayat bana bu kadar eziyet
yolumu aydınlatan güneş nerede
karanlıklar yutuyor biçare nefesimi
hangisi sevda hangisi bağrımda bir meziyet
bir mum ışığı arıyorum
söyle bre hayat nerede

İçimde kabaran duygular soldu,
Kahrım geceden daha siyah.
Ömrüm boş hayallerle doldu,
Gençliğim elden gidiyor eyvah.

Kahverengi saçlarım yıldızlardan parlak.

Alnıma dayanmışken,
Onca çilenin içinde aşkın silahı.
Kalem yazmasa ne çıkar,
Kalmaz bende kimsenin ahı.

İçimde yırtılan duygular,

Sensizlik, bir yalnızlığın başlangıcı.
İçerde ahenkle inen gözyaşları,
Ve lapa lapa yağan kar sesleri,
Loş bir ışık bulunmadı, karanlık göğsüme.
Yalnızlıklar boğuşsa da, çökse de üzerime
Seni bekliyorum,

GÖNLÜMDEKİ ÖFKE

Şu an; en sitemli yaşlar döküldü,
gözlerimden yere...
Ne endamlı geceler,
Nede suskun bakışlar,

Yazım kara yazılmış, ben neye gülem
Yolum karlı, bir dostum yok kime gidem
Ne ağlayam ben şansıma ne diyem
Yıkılan çehrem gönlümde sevda oldu.

Muhabbetten Sıkılan Düşler / 4 Mart 2001

Duygulandım ağlamak istiyorum.
Geceler gözyaşımı gizlesin ne çıkar.
Çok sevdim hıçkırıklar boğazımda
Düğümken o da özlesin ne çıkar.

Yırtık Duygular / 24 Nisan 2002

Bakma nefsim devrana, rahman arşın sahibi.
Hamd-u sena etmeli haslet, nur aşk’a tabi
Üşenme! İslam şiarı, geçmeli üstünden
Her zamandan çok daha lazım yarana nebi.

Ravza’da solumak, aşığın olurken anı

Unuttun mu canım, gönlüme vurduğun kamçıyı,
Unuttun mu? elime vurduğun kelepçeyi,
Gönlüme vurduğun kilidi...
Gururumu bir paçavra gibi fırlattın,
Aşkının çilesini taşıyan yaşlı yüzüme.
Sen kahrolası yalnızlığımın maliki,