Ahmet Öztek Şiirleri - Şair Ahmet Öztek

Bu gece gözlerimde tek sen vardın
Yine halimi anlamıyordun
Hep kapıları yüzüme kapatıp
Öylesine karanlıklarda kayboluyordun

Seni ben mu bu hale soktum.

Sevgi bambaşka bir şey,
Zannetme ki seven aldanır,
Hakiki sevdalı sevdasını
Kara toprakda da tanır.

Üzerine üşüşse ayrılığın donları,

Ne olmuş? gözlerimde dönen dertli dolaba.
Vakitli, vakitsiz ararım seni.
Ölüm gele dursun dünyama
On parça beze sararım seni.

Divane geceler, masum çehreler,

Şu an sensizliği dokuyorum
Zamanın aşılmaz saniyelerine
Sanki yaşlı gözlerimde bir hatıra
Kederlerde çökelmiş bir gençliğim var
Sitemim beni bu hale getiren kuytulara
Minnet etmiyorum yaşadığım duygulara

Sen yoksan yanımda
Yalnızlık şahlanır kanımda
Son an sana bıraktığım duyguyu dağıtır
Bütün sıkıntılar bertaraf olur canımda

Olmadı güzelim, bu ayrılık olmadı.
Artık gözümde bir damla yaş kalmadı.
Kavuşmak, artık içimde kırık duygu.
Ömrüme yüklenen saatler dolmadı.

Diyarı gurbet, bana mezar oldu.

bu yalan dünya,
aklımdaki bin bir sitemin
deryası olsa gerek.
Ufkumda ki dinmeyen hasret,
yırtık duygularda solsa gerek.
ben muradımı sende bulmuşsam;

Sevda kokan yalnızlık
Sen bir vefasızdın kapımdan geçerken
Darmadağın saçların
Işıl ışıl gözlerin
Beni derbeder ederken
Yanmadı yüreğin

Geceler bir matem gibi yağdı durdu,
Sabaha kadar gönlüme.
Ruhum hep hayalini kurdu.
Leke düşürmedi sevgime.

Bunlar ızdırap dosyası

Sen olsaydın, hiç böyle gözüm arkada kalır mıydı.
Sen olsaydın, hiç böyle gözüm yaşlı olur muydu.
Herkes gibi bende güler oynardım
Herkes gibi, benimde bekleyenim olurdu.
Ülkenin bir ücra köşesinde,
Biterdi bu askerlik.