Gecenin en sessiz yerinde,
Seni hayal ederdim,
Yüzünde gülücüklerle.
Gecenin en tatlı yerinde,
Dalmışken uykuya herkes,
Bana da hoş gelir herkes gibi,
Tatlı sözler.
Götürür güzel rüyalara,
Sürükler süt liman denizlere,
Dalgalar gibi.
İşte her şey,
Bir başka oluyorum akşamları;
Acaba korkuyor muyum?
Sensiz,tek başıma karanlıktan.
Hayır! Hayır! Korkmuyorum.
Ama,yavaş yavaş üşüyorum galiba,
Akşamla batan,güneşlere denk
Batarken akşamları güneş,
Hafif bronz tenin gelir aklıma.
Az sonra meltem başlar,
Ilık nefesin gibi; ferahlatır her yanı,
Hafif hafif dalgalanır deniz,
Uzun saçların gelir aklıma.
İnsan sevdiği kadar,
Sevilmeye bilir belki.
Ama olsun,
Karşılıksız sevmek, bence en güzeli.
Hangisi güzel ki;
Karşılık beklenerek yapılan şeylerin.
Sanki çorak bir toprak,
Sensiz hayat.
Can verirsin düştüğün yerlere,
Tıpkı bir yağmur damlası gibi.
Yeşerir güzellikler bir bir,
Sen, benim özgürlüğümü aldın elimden,
Artık evime istediğim sokaktan gidemiyorum.
Halbuki hiç sevmezdim ben buraları,
Şimdi, sizin mahallenin köpeklerini bile seviyorum.
Sen, benim özgürlüğümü aldın elimden,
Yalnız kalmak ne kadar zor,
Hele hele yığınlar içinde yalnız kalmak.
Çevren insan kaynıyor,
Ama seni anlayan,ne yazık ki yok.
Gerçek dostların değerini anlıyor insan,
Gerçek insanların değerini.
Bugün yeni denizlere yelken açtım,
Yeni yerler tanımak için.
Ama şansın hiç yaver gitmedi,
Ne rüzgârlar üfledi yelkenime,
Ne yunuslar zıplayıp yol gösterdi.
Bir başıma kaldım,
Gecenin ortasında sensizim.
Gaz lambasının aydınlatamadığı,
Soluk sarı duvarlardan olsa gerek,
Hüzün kaplıyor yüreğimi.
Ümit ederim, sabah duyacağım haberin,
Hüznü değildir bu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!