Yaşadık say
Suya düşmek ister yaprak
Düşeceğim ya bari suya olsun der
Bir ümit Sanki yeşerecek gibi
Her birimiz öyle işte
Geç kaldık evet
Yolu kaybetmişiz hayli zamandır
Ya şimdi, sence yaşamaya değmez mi?..
Neden susuyorsun
Revamı yaptığın
Neden gidemiyoruz buralardan
Bu ipi boynumuzdan
Şu yükü sırtımızdan atıp
Neden bakamıyoruz ufka
Neden önde başımız
Ellerimiz, yüreğimiz, dilimiz bağlı neden
Fakirim, kimsesiz
Bir Sesini sakladım kendime
Bir de gülüşünü
Bir de "neden böyle..." dediğindeki hüzünlü bakışını
Birkaç küçük an, birkaç anı bir de işte
Antikalar gibi değerliler
Zaman avuçlarından akan bir su gibidir, tutamazsın...
Anlar, anılar unutulmaya yüz tutar, köse bucak kaçar saklanırlar...
Bakıslar, gülüsler, sözler, gözyasları ve hayaller anlamsızlasır ya da ukde kalır; bazılarına keske bazılarına iyi ki deme günü ne çabuk da gelivermistir...
Ve insanlar...
Sadece dostlar kalır da digerleri, mola yerine ugramıs, minnet duymayı bilmeden vefasız ayrılmıs birer yolcuydular sadece...
Geriye bakınca sanki baskasınındı o hayat, o telas...
Beklemek zor
Özleyince hele
Akla düşünce hele
Uyumak zor
Uyanmak ondan da zor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!