Gözler önünde uzaktayım
Yaşadığım kadar kayıp olmakta bedenim
İnsanlar arasında dolaşmaktayım
Bir elimde matem diğer elimde hüzün
Yazdığım kadar susmaktayım
Özgür olmalı insan bir huzur kadar hür
Dert etmemeli eşi, dostu.
Bazen bulut bazen yağmur olmalı.
Mutluluk yağmalı hayatına her gün.
Doğum, büyüme, olgunluk, ölüm.
Düşsel bir gerçek yaşam vicdanla sınanan,
Neden derler bilir misin?
Sessizlik ne kadar çaresiz, sesinin yanında
Gözler önünde kimsesiz.
Karanlıklar içinde.
Neden duyulmamak ister bilir misin?
Kelimelerin anlamı kalmadı,
Sözcükler kör.
Cümleler sağar bu gece de,
Gözler görmez karanlık oluveriyor her yer.
Hava soğuk camım da bir buğu,
Saklı kalan bir kentte gömülü aşktan inciler,
Öyle bir kent ki içerisinde mısralar, dizeler.
Sona bir adım kala aklının ucunda bekleyen,
Ucuz romanların kahramanıyım ben.
Oluk oluk aksa güzellik,
Sende başlardı mevsimler,
Düşünmek bile yetmiyor bazen
Seni uyurken izlemek
Tek dilek sevmek olur aniden
Kalp emri çekmez beyinden..
Sözler bıçak kadar keskin
Günler kolay geçmiyor,
Eller soğuk ve yalnız
Buluşamadıkları bu günlerde.
Havalar ne kadar güzel olsa da,
Hayattan beklenilen her şey vardı
Üzülmek günden güne
Gülmek doyasıya
Nefes almak doğan güneşte
Üşümek kar tanelerinde
İliklerine kadar.
Yerçekimi teğet geçerken yanından,
Uzaklarda korkak bir suret belirir.
Gelir geçer şu kısacık ömür,
Adına sevda derler.
Ne kadar yaşarsa o kadar dener insan,
Her gün içinde yeni bir umut yeşerir.
Martı bir vapura sevdalı
Ben bir vapurda sana
Sonbaharın en puslu akşamı
Gözlerinin kahvesi kaçırıyor uykularımı
Yıllar geçmiş saçların aynı
Martı bir vapura sevdalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!