Heybesinde saklandığın hayallerden uyanıp,
Bir gerçeğe ayılınca apansız, bir gecede,
İhtiyarsız şaşırırsın, yorganına saklanıp,
Fark edersin ki, ömrümüz, bir garip dönencede.
Heybesinde saklandığın hayallerden uyanıp,
Bir daha da uyumazsın, aklın o bilmecede!
Biz yakan top oynar iken; yanmış bulduk kalbimizi.
Saklanırken kuytulara, bir aşk ile sobelendik.
O mahur beste çalarken Müjgan fena etti bizi.
Koşarken hiç yorulmazdık, sevda ile dize geldik.
Biz yakan top oynar iken; yanmış bulduk kalbimizi.
Duydun mu, Emirdağ’a bir garip inmiş.
Tutmuş seccadesini, meydana sermiş...
Yok, yok, bu garip değil, baya yiğitmiş!
Meydan okuyor küfrün savletlisine...
İhtiyar derler, fakat bir başka hal var!
Bir söğüt gölgesi gibi… Sessiz ve serin yalnızlık.
Ve en az onunki kadar, soğuğa bezenmiş firak.
Üzerimde bir kot ceket ve ruhumda hazımsızlık.
Baharı, kışa çevirdi, hatırandan tüten leylak.
Bir söğüt gölgesi gibi… Sessiz ve serin yalnızlık.
Sen yaz, ben okuyayım, bugün de böyle olsun.
Bugün de böyle olsun, hep yarına umutlar...
Yarınlar çabuk gelir, hele bir gece olsun.
Hele bir gece olsun, şenlenir hep kuytular...
Ömrümün kuytuları, teheccüd vakitleri...
Gidenler gitmeyi sevdirir, kalanlar kalmayı...
Nereden öğrendi gönlüm, her yerden gam almayı?
Her ayrılık aldı gitti, bir şeyleri sinemden,
Her ayrılık biraz ölüm, kopmak biraz bedenden...
Çoktan öldürdü ölüm, sonsuzluğa sevdayı...
Çoktan ayrıldı sevda, fani olan bedenden...
Dilimde tereddüt ismin!
Lafz-ı cemal, latif cismin.
Ab-ı hayatım, nesimim!
Fırtınana gerek var mı?
Kalbimde müebbet hapsin;
Gömdüm cümle cesetleri, kabristanda tek “hay” benim.
Yırttım bezden kefenleri! Çırılçıplak, üryan benim.
Sen de kapat kulağını… Değmesin, yakar sitemler.
Bugün aşktan çığlıklarla kalpleri inleten benim.
Gömdüm cümle cesetleri, kabristanda tek “hay” benim.
Görmediği rüyaların sancısında bir çocuk…
Yüzünü göremeden gülmek hakkı çalınmış.
Onun için hayat yok! Onun varlığı yokluk!
Kumdan kalecikleri o yapmadan yıkılmış.
Ah bebek, elciklerin semaya açılmaz mı?
Sesten olmayan dua, semaya ulaşmaz mı?
Ben baharın çocuğuyum, keder bende yer tutamaz.
Her kim ki gamdan cesettir, mevti onun bayram olur.
Ben tebessümün oğluyum, yüzüm hep hüzünde kalmaz.
Her kim ki hüzne âşıktır, yâri ona hep bâr olur.
Sanma gülümsemem gitmez, bazen günler gece ister.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!