Ahmet Bilgiç Şiirleri - Şair Ahmet Bilgiç

Mardin'de haritada ismi olmayan bir koyde mayis'in ikinci cumasi, gunesin son isiklari hala degiyorken soluk ve kirli sakalli babanin yuzune doğmus. çığlık... Baba ıslıkla dua sevinç ve hüzün bir yani çığ diğer yanı bahar... 'Bu yaşasın n'olur Tanrim! ' Tanrı dinlemiş o yaşamış ama bir şartla demiş babaya. Hüzün düşecek bu çocuğun payına, mutlu olsa da...

Ahmet Bilgiç

Uzun zaman oldu
Havasını soluyamadıgım,yokuşlarını çıkamadıgım,
Nasıldır şimdi bilirmisin
Solgun işıklarla bezenmiş kadim evleri,
Kadim tarihi soluyan insanları
Şimdi nasıldır bilirmisin....

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

ne zaman görsem
nefes nefese yürek yüreğe
kalp atışların
dalgalandıkça saçların
dağınık perişan
düşmüş ardına şahbazların...

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Bir bilsen nasıl yandığımı
bir bilsen paylaşmanın
nasıl bir paylanma parçalanma olduğunu

yol üstü soğuk suları içerken
içene değdiği anda

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Yapraklara değen yağmurun
Toprağa karışması kadar uzak
Kurumaya yüz tutmuş çiçeğin
Üstündeki çiğ tanesi kadar da yakın
Bilirim
Zordur ayrılık

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

bitmiş sayılmasın
şiir ve öyküye dair ne varsa
bırak nedensiz kalsın cevaplar
deli bir tay gibi koştursun ardımızdan
zaman;
ama bulama(z) sın,

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Geldin
Susmuştun
dünyaya
ilk adımın
anın
biz ağladık

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

denizlerin tüm suyuyla
yıkansam
zamanların tüm ışığı ile
kurulansam
eğer bencillik saymazsanız
acılı yalnızlığımda

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

hep susarak baktınız
üç maymunu oynadınız
hayatnız yalan
yılan da bir gün dil uzatır

gözleriniz, gözgezdirineniz

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Hiç bilmediğin
Zaman
Gelip durursa kapında
Ve
Bilmediğin bir yalnızlığın kuytusunda
Seyretmek istersen kızllığını hayatın

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Çünkü: gözümü açar açmaz

göğsümde bir ağrı,

bütün kemiklerimin açıldığı ve boşluğun

Devamını Oku