Ahmet Bilgiç Şiirleri - Şair Ahmet Bilgiç

Ahmet Bilgiç

içim dolu sesim soluk
sesimi duyan yok...
Anlatsam
Cudi başını eğer
Murat kan ağlar
Munzur kızıl akar

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

pelek dın jı dara xwe weşiya
gül bé ru dıkeniya u déşiya
rukeniya xwe dıfırot bilbilé şeyda
bülbıl é dıl şad dı hıliya u dıkeliya
ewr dı tengıjin dı pelikin çep u rast
iro disa...

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Kül bulutlar sarmış şehri
Sokaklarında akan dünya
Yalnızlık bulanmış kederli
İnsanlar içerisinde birer rüya YALAN

Yürüdüm

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

........ Ve Şimdi......
Bir dilek ağacı yalnızlığı benimkisi,
herkesin umudunu çoğulladığı
benimse eskiyerek yoksullaştığım.
yoksunlaştığım...

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

aradın
yoldaydım
selam demiştin izmire
yoldan mı çıktım ne
hal bu kı yol gider mersine

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Talancı gemiler doldurur simdi
yelkenlerini o rüzgardan
zamanı geldiğinde söylenemeyen
o sözcük
boğazıma dizili dikenli tel.

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

yine aramadın
kaç akreptir gözüm segirir
yelkovanın dolambaçlı yolunda
kaç kulak çınlamasında bekleyiştir bu
aramadın
bir bir alıyor benden artık verdiklerini

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Başımda bulut
gözlerimden yıldız
kayar
solgun bir rüzgar dağıtır saçlarımı
bir dilek avcuma konar
Beklerken durağın en ücra küşesinde

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

Kül ve Kil kubbesidir köşkün
sütüyle Anâsır-ı erbaa
Tanrı'nın sözüdür, hamd u sena

bahar çiçekleriyle beraber
köşkün duvarlarındaki sarmaşıklar

Devamını Oku
Ahmet Bilgiç

kacmak icın senden,
gıttıgm o kentlere ne kadar cok benzıyordun.

Devamını Oku