gölgesi olmayan yaprak
hangi bahardan arta kaldı
hüznün ki
güz yağmurları gibi ağlamaklı
yüzün
baharın mı sonu ömrün mü
servis aracında bir fabrikanın
nasır tutmuş eller de
ojeli tırnaklar da bir
kör noktalara bulandım
bilemedim nereye varır hayat
kaç geçmişin saplantısı
sancır hala yanıbaşımda
sandıkça kör bir nokta sancım...
bir nefes mesafesindeyim
Yaldızlı kirli bir ayna yüreğim
Sarı yaz gecelerimin ısız çöllerinde
Açılan ve görünen her siluetinde
Tılsımını yitirmiş sesiz ve soluksuz
Karanlık sularında hayatın
Sarsıl yüreğim sarsıl
aşk acısı bu çektiğin acı
mutluluktan degil dökülen göz yaşı...
sorun mu?
'çılgın türkler','avrupa bize muhtaç'
üniversitesi istanbulun vatan edebiyat
'ne mutlu türküm diyene' mutluluk ne
'yüce türk milleti' burası yangın yeri
Kaç gecedir
Sensiz dalarım ayışıgında geceye
Günü sayılmamış
Kaç mevsimim sensiz gelip geçer
Saçlarının kokusundan yoksun
Kaç sabah yeli dağıtır beni
belki
yosma bir nehirim
yatak yatak dolaşan
dudağımda akşamdan
kalma salyalarla
yine de geldim işte sana
nasıl ki
vakitsiz bir sonbahar geldi
işte yine kapımızda.
o mevsimsiz karlar da neyin nesiydi
hep sorardık
sonra susardık.
anason kokan sevişmeler
eşlik eder akşamlarıma
eksilen kaç hayat yanı başımızda
akıp geçmiştir kim bilir...
hatırlamak seni şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!