Ahmet Beltekin Şiirleri - Şair Ahmet Bel ...

Bir sabah vakti,
Gözlerimden uyku akarken,
Denize karşı oturup bir çay içeceğim.
Zoraki bir gülümseme yüzümde,
Hayatımda olan her şeyden vazgeçeceğim.

Bir gün bir sokakta rastlasam sana,
Hasretinle geçerken bunca zalim sene,
Mutlaka eşlik eder türküler,aşık sevdasına,
Alıp başını gidersen,haberim olmasın yine.

Hep uykusuz kaldığım geceleri hatırladım,

Bitiyordu gün,hani o bitmez bildiğimiz,
Ümitler paramparçaydı,duygular soytarı,
Bitiyordu gün,insanlar biraz daha zavallı,
İnsanlar biraz daha karamsar,
Ve içlerinde ayrılık acısı...

Bir gün resimlerde kalır,istemesen bile,
Yanaklarında unuttuğun tebessümlerin.
Aynalarda tanımadığın yüzün olur,
Uzak hatıralar canlanır gözlerinde.
Sonra yüreğinde dayanılmaz bir hüzün olur.

Unutulmayan hatıralarla,şimdi soluk resimlerde yaşıyor,
Sararmış sayfaların arasında görüyorum babamı.
Bir odada bağdaş kurmuş,torunlarını seviyor,
Ortada ben,kenarda eşim ve gözleri yaşlı yorgun annem,
Bu fotoğraf onun son akşamı.

Bir zaman perdesi ansızın kalkar aradan,
Yaralı yüreklerden şarkılar taşar,dudaklara,
Yolumu gözleyen herkes bir bir ayrılır oradan,
Ayrılık başlar,rüyamı karartan sokaklara.

Hıçkırarak ağlamak kalır,bu sonsuz gidişe,

Kendini yalnız hissettiğin zaman,
Şarkımızı söyle,eski günleri hatırla.
Hiç ummadığı anda ihanete uğrar ya insan,
Ve çaresizce katlanır ya hayata,sabırla,
Anlarsın,kendini yalnız hissettiğin zaman.

Bir türlü uyku tutmuyor geceleri,dönüp duruyorum sağa,sola,
Ayrılıklar öldürüyor sessiz bir yağmur gibi,yaşama sevincimi.
Seni sevmeseydim,girermiydim böyle acılarla dolu bir yola,
Katlanırmıydım eylülün dalgın haline ve kaybedermiydim direncimi...

Korkuyorum hatıraların acılar gibi yüreğime saplanmasından,

Mezar dört duvar,kimsesi olmaz mezarda,ölenin,
İnsan kendisiyle başbaşa kalır.
İçinde bir yangın,yanında sadece hayatta yaşadıkları,
Sevapları ve günahları vardır.

Dağılırken mezarlıktan onca insan,eş,dost,çoluk,çocuk,

Gecelerce kucaklayıp çığlığını karanlığın,
Susmak kolay değil...
Dağların sesine karışırken bulutların göz yaşı,
Susmak kolay değil..

Yıldızların yalnızlığını içip gökyüzü gibi,