Adnan Ünal Şiirleri - Şair Adnan Ünal

Şairmisin ozanmısın,
Sevdaları bozanmısın,
Toroslarda boranmısın,
Uslan artık deli gönlüm.

Yüce dağlar ardımısın,

Çok düşündüm boyuna enine,
Ansızın düştün bak aklıma yine,
Koyamam kimseleri senin yerine,
Nazar etmesinler sana güzel Emine.

Utanırım bakamam tatlı yüzüne,

Bu dünyaya doyan varmı,
Yaşadığın her gün kârmı,
Hayat kumardan bir zarmı,
Düşün,kaç gün ömrün kaldı.

Şöyle bir etrafa bakın,

Sanki kalbimde yanıyor sigaram,
Kapanmaz ki bendeki naçar yaran,
Oturmuş bir duvar dibinde ağlayan,
Bir adam görürsen beni,beni hatırla.

Seninle otururduk kaldırım taşında,

İnsanlık değişmiş,düzen bozulmuş,
Herkeste bir öfke,nefret oluşmuş,
Ahlak dersen çoktan kokuşmuş,
Ne varsa eskide var,inan doğruymuş

Dostluklar yalan,gülüşler sahte,

Seni senden habersiz,
Hala gönlüm kimsesiz,
Geldiğim gibi sessiz,
Seni terkediyorum.

Kalmadı artık heves,

İster üç çocuklu,ister beş çocuklu,
Bu sevdalı gönlüm halâ sende tutuklu,
Allahım ölümüne sevdim işte bir kulu,
Nerdesin şimdi sen papatya kokulu.

İster üç kez,istersen beş kez evlen,

Ruhumda karanlık bir oda,
Ne müzik var ne de nota,
Dilimde ayrılık şarkıları,
Söylüyorum tek başıma.

Çıkmışsa ayrılık şansıma,

Gel dostum gel,otur hele karşıma,
Çok çileler çektim,bakma genç yaşıma,
Garson bira getirsene dert arkadaşıma,
Yak gardaş yak,bakma öyle suratıma.

İstersen önce ben anlatayım derdimi,

Değmezmiş uğruna hayatı yaşamaya,
Seni içimde bir sır gibi saklamaya,
Adını anıp anıp maziye dalmaya,
Haram olsun aşkım,gelme almaya.

Seni herkeslerden kıskanırdım,