Adnan Ünal Şiirleri - Şair Adnan Ünal

Gün geçtikçe ılık ılık kalbime aktın,
Uykusuz kaç gece resmine baktım,
Sana ben hüzzam dolu şiirler yazdım,
Alnımın yazısı bunu senden ummazdım.

Her adım atışımda hep benden kaçtın,

Yine hep sana şiirler,yine hep sana şarkılar,
Öylesine uzaksın ki; dokunmayacağım kadar,
Kalbimde kimseye yer kalmadı,bana bile dar,
Seni sensiz yaşarım artık,söyle bunda ne var.

Biliyorum,hep seni soracaklar bana dostlar,

Bir kaç anlamlı şiir,
Beni anlatır bir bir,
Beni bilenler bilir,
Dostlarımdan sor beni.

Onunla duyuldu yedi cihana Türk'ün sesi,
Elinden dize geldi düşmanların cümlesi,
Bir bilseniz ona karşı bendeki hevesi,
Hep olmak istedim,Mustafa Kemal'in fedaisi.

Onun eşsiz eseridir şimdiki Türk alfabesi,

Sevgilim;
Tanrıdan sonra benim, sen oldun ilahım,
Çekmeye razıyım,varsa bu aşkta günahım,
Bir gün beni unutursan,değmesin sana ahım.

Sevgilim;

Meleksin sen en az annem kadar,
Ondaki şefkat bir tek sende var,
Sen benim gözümde ulu bir çınar,
Seni hiç unutmadım öğretmenim.

Hasta olsan dahi gelirdin okula,

Bir yarım cehennem misali
hasret ateşi,
Öteki yarım hiç görmedi
inanki güneşi.
Hiç yaşamadı gönlüm
sadece şarkılarda duydu,

Elbette yerde kalmaz şehidimin kanı,
Feda eylemişim,ben bu kıymetsiz canı,
Ey it soyu,bak yüzüme beni iyi tanı,
Bırakmam üç beş çakala,bu cennet vatanı.

Elbette bu uğurda askerlerimiz ölecek,

Ben; hasretini özlemini
yüreğine gizlemiş
bir şair,
senden başka ne varsa
silmiştim herşeyi
hayata dair,

Dünyalara hükmeden,
Hep Allahı zikreden,
Haksızlığa dur diyen,
Osmanlı torunuyum,

Bizans'ı tarihe gömen,