Adnan Ünal Şiirleri - Şair Adnan Ünal

Fatih'in yaşındayken istanbul'lar feth edemedik,
Elimizde kılınç kalkan seferlere gidemedik,
Dünya yı Türk'ün gücüylede titretemedik,
Onuda bırak bir avuç haini bile bitiremedik.

Hepimiz o büyük Osmanlı'nın torunlarıyız,

Yağmurun yere vurması gibiydi sesin,
Samyelini andırıyordu inan ılık nefesin,
Aynı şehirde değiliz ya allah kahretsin,
Vazgeçmek yok,seviyorum,kaderimsin.

Seni özlemeyi bile çok seviyorum bilesin,

Merhaba anne,ben geldim o yaramaz,
hayattaki tek oğlun.
Senden sonra annesi olmadı inan,
bu yetim çocuğun.
Dilerim Allahtan cennete doğru,
gidiyordur yolculuğun.

Kalmasın hiçbir şeyin al da götür,
İstemem dileme benden tek özür,
Bir canım kaldı onuda sen öldür,
Ne kadar düşmanım varsa güldür.

Sakın düşme tutan olmaz elinden,

Şu benim akıllanmaz,uslanmaz,
deli yüreğime.
Aşk arıyorum aşk,ama öyle sıradan
olmayacak.
Hani ölmekte olan hastalara,
acil kan aranır ya.

Bağladı bu aşk,hem elimi hem kolumu,
Girdaplardayım,bulamadım ki yolumu,
Ben sadece severim düşünmem sonumu,
Aklım unutur diye,ruhumla sevdim onu.

Benim gibi sevenlerin sonu hep bumu?

Ey can;
sen gerçekmisin,
Sahiden senin gibisi
varmı dünyada.
Yoksa benmi yaşıyorum,
bilemedim sanki rüyada.

Düşeni hemen yemek,
Kurtlukta kanundur,
Harcadın çokca emek,
Sen hiç düşme asenam.

Asenam can parçam,

Hep baba kelimesini duyarak büyüdüm,
Kimse elimden tutmadı yalnız yürüdüm,
Yüreğimden sevgiyi ve şefkati kürüdüm,
Sen öldüğün gün baba ben çok küçüktüm.

Ne kadar hatırlasamda henüz küçüktüm,

Yoluna can koyduğum,
Hep hayranı olduğum,
Yine aynı kurtluğum,
Unutulmaz Başbuğum.

Milliyetçi bu ruhum,