Adem Efiloğlu Şiirleri - Şair Adem Efiloğlu

SÖYLEYİN

Bir gün ki gideceğim, zamanım durduğunda,
Ömrümü şerha şerha, kazdığımı söyleyin.
Gerçeğin sonsuz gücü, nabzıma vurduğunda,
Her zaman doğruları, yazdığımı söyleyin.

Ben bir düşün yamacında uyurdum Süreyya
Öksüz yüreğimin sesleri yankılanırdı kulaklarımda
Hiç kimseyi duymazda
İçimi duyardım sadece
Ne çok konuşuyormuş içim Süreyya…
/

Parmaklarım titreye titreye buluşuyorum kalemle her defasında
Geçmişin terazisinde tartıyorken çocukluğumu
Yamalı dirseklerde eskiyen okul sıralarında
Islanan gözlerimi kaçırıyorum
Gözlerim Süreyya
Acısını saklayamıyor, anlatamıyorum…

Süreyya
Öksüz mevsimler kundaklanırken benliğimde
Karanlığın ortasında yankılandı çığlığım
Gözpınarlarımda tutuldu zaman
Bakarsın soluğumda demlenen infialler
Avuçlarında kurar otağını

Ay yüzlü çocukların
Kirli yanaklarından süzülürüm Süreyya
Taklacı güvercinler çırpar göğümde kanatlarını
Ezgisi bilinmez bir notanın nağmelerinde
Yetim telaşlarımla ağlarım
Utanmam Süreyya ağlamaktan

Bir gün dağılırsam, dört tarafımdan,
Kitaptan defterden, toplayın beni.
Bakmayın arada türlü gafımdan,
Bitmeyen dertlerden, toplayın beni.
/
Rabbim bırakmasın, beni fikirsiz,

Tuana;
Bir çocuğun bayramlıklarını giydiği heyecanla koşuyorum şiire,
Her şiir benim için bayram.
Seni bulduğumdan beri içim bayram Tuana…
Cennet bahçelerinde yazılmış isimlerimiz,
Diyorum ki benim sevgim ait değil bu dünyaya

Hümeyra!
Kalbini yarıp, bahşedebilir misin sevgiye,
Bağışla desem, bağışlayabilir misin İstanbul’u.
Affetmenin heyecanıyla fısıldasam,
Sesimi duyar mısın?..
İçimde uzak bir gurbetin sızılarında,

Özümü soranlara, sözümle ders vereyim,
Ergenekon’dan beri, şahsiyetli Türk’üz biz.
Kelimeler çağlasın, izimle ders vereyim,
Zalimin karşısında, dirayetli Türk’üz biz.
Mazluma kanat geren, merhametli Türk’üz biz…
/

Tanrı dağlarında kurt, Anadolu’da aslanım,
Hürriyet ateşinde, alev alır dört yanım,
Bayrağıma can verir, damarda akan kanım,
Şehadetse sek içen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.
/
Beş kıtanın hepsine, mührümüzü vurmuşuz,