Adem Efiloğlu Şiirleri - Şair Adem Efiloğlu

Bir kar tanesi düştü
Üşüdü yüreğim,
Buz tuttu kutuplar misali...
Gözyaşlarım
Dam sarkığı buzlara döndü...
Dondu Nefesim

Seninle biz
İki ayrı iklim
İki ayrı yeriz
Varsay dağ ve deniz…

ŞAFAKLAR NE KADAR YAKINDIR SİZE...




bu gece senin için mevzideyim anne

BEN DAHA ÖLÜR MÜYÜM



Aşığım müptelayım, işvelere nazına,

BEN SANA ERKEN SEN BANA ÇOK GEÇ



İçimde örselenmiş çocukla

BÖYLE BİLİNSİN



Ömür sermayemde, her türlü çile,

// Vakit gece yarısı halleniyorum kendimce //


Hayat denen armağanla cebelleşiyorum
Hüzün mü hep?
Gözyaşı mı?

Dedim; Sesimiz titrer, nazarında şaşarım,

Dedi; Eğer ürkeksen, sana nasıl koşarım.

EVE DÖNER İNSAN



Fasılasız bir yolcudur

GİDERİM



Gün gelir ardıma, bakmam bir daha,