Adem Bayar Şiirleri - Şair Adem Bayar

Hayal kurmak güzeldir, yaşatabilirsen.
Aşık olmak güzeldir, anlatabilirsen.
Bir gün ayrılırsan dünyanın sonu değil,
Ayrılmak da güzeldir, unutabilirsen...

Yaşamak çok güzeldir, yaşayabilirsen,

Paylaştık arkadaşlarla gurbet yurdunu.
Tuttuk hududu, denizi, ovayı, dağı.
Her birimiz kaderindeki yeri buldu.
Bana ayan oldu artık Bingöl'de Kiğı.

İki ayı aştı Eğirdir gurbetimiz.

Bedenimdi terk ettiğin,
İhtiyaç duyduğunda çağırdığın
Ve işin bitince kovduğun.
Yüreğimi hiç çağırmadın
Yüreğinle.
Yüreğimi kirletemedin.

Yan oda ağlıyordu az önce...
Kaderine terk edilmek onun kaderiydi belki de...
Sensizlik yalnızlıkla, o da ıssızlıkla eşdeğerdi.
Amiyane tabiriyle hüzün tortulamıştı yürekler,
Başıboşluğun simgesiydi oraya buraya ağlar örmüş örümcekler
Ve kireçsizlikten kurumlanmıştı direkler.

Kan kussun bülbüller, kurusun bütün güller.
Aşkı ağzına alamasın sözde sevenler.
Tüm beddualar, kahreden şarkılar sana benden hediye olsun.
O sahte gözyaşlarının yerine
Kahrolası gözlerine hasret dolsun, dert dolsun.
Benden sonra hiç gülmeyesin, nasibini almayasın mutluluktan yana.

En son neyi düşünmeden yaptım,
Bunu bile düşünmeyeli uzun zaman oldu.
Başka ne oldu uzun zamandır,
Buralarda en son ne zaman uzunca uyudum...
Bu aralar az rastlanır oldu huzurlu bir uykuya.
Kimse farkına varmasa da,

Ömrümce yalnızlık tek arkadaşım,
Doğduğumdan beri yalnız kalmışım.
Sahte sevgilerle oyalanmışım,
İşte benim hayatım, ben böyleyim.

İhanetler sarmış dört bir yanımı,

Ben mi, hiç işte, öylesine…
Yazarım en anlaşılmaz olanlarını mısraların.
Anlatmak tek çaresiyse tüm acıların,
Ben naçarım…

Derdim çoktur, rastlanmaz böylesine.

Bugünlerde, duygularım karmakarışık.
Buna ne ben, ne de aklım alışık.
Ruhum bana asi, bedenim de ruhuma tabi.
Bense, boş ver be abi…
Hayat denen bu labirentte
Kendimi arıyorum, elbette.

Al al inciler dökülür yastığıma her gece,
Engel olamam.
Uyanırım gecenin bir yarısı sırılsıklam.
Üşürüm, bahara inat, rüzgâr esince.
Düşünürüm, bir bahane bulamam
Gidişine, kendimce.