Adalet Şiiri - Turcan Durmuş

Adaleti her zaman mahkemeler dağıtmaz
Her zaman hakim karar veremez,
her zaman hakim kırmaz kalemi
Bazende en sevdikleriniz kırar kalemi....
Tamda böyle olmuştu benim hayatımda...
Canımı yoluna serdiğim insan ,
Üzerime basa basa yürüdü ve gitti....
Onca ayrılığı yaşayan ben ,
Aslında alışıktım gitmelere vede vefasızlıklara,
Kalkmalı ve toparlanmalıydım her zamanki gibi...
Ama maalesef kalkamadım....
Bu defa giden öylesine kırılmıştı ki kolumu kanadımı,
Denedim ama Kıpırdayamadım....
Sanki Dizlerimin bağı çözülmüş ve yığılıp kalmışım gibi,
Sanki gün ortasında karanlık sanki bitmeyen geceymiş gibi,
Beynimin içinde bir sürü ses sanki ben ölmüşüm gibi....