Acımsın arttık Şiiri - Turcan Durmuş

Biri var Bin kere veda ettim
Bir kere bile olsun ondan vazgeçip gidemedim
bana göre Vedalar gözüyle sevenler içindir
gönülden sevenler öyle jolay vedalaşamaz.
her zaman Umut ile Unut arasında kaldı yüreğim
bir harf bir insanı paramparça eder mi
ben oldum...
Ne güzel olurdu ayrılık olmasaydı

Bir şeylerin gerçekten güzel olacağına inanmıştım..
Tutarak yürüyeceğimi sandığım o el beni sırtımdan bıçakladı
Laf aramızda o kendini hazine zannediyordu ben de onu hiç kimsenin bulamayacağı bir yere gömdüm..
Gömdüm ama gömmekle bitmiyorki ,unutulmuyorki....
Ne yaparsam yapayım olmuyor aklımdan çıkmıyor,
aklım çıkıyor ama o aklımdan çıkmıyor.
Bazen diyorum ki seviyorsa neden bu kadar kolay gitti
yada Sevmiyorsa nasıl bu kadar güzel rol yaptı

Hiç yaşanmamış saydım bazı şeyleri...
Hiç yokmuş, hiç olmamış, hiç acıtmamış gibi.
Nasıl anlatmalı bilmem,
son verdim işte, acıtan ne varsa...
Çok şeyi geride bıraktım...
Bazı hataları, bazı keşkeleri, bazı yaraları... Hatıraları bile hatta.
Olmadık bir zamanda, olmadık insanlara bağlanmayı da bıraktım..
Farkındayım çok eksiğim var..
Yorgunluklarım öyle bir günde geçecek
gibi de değil..
Zamanın bazı şeylere iyi gelmediğini
biliyorum artık..

Onun için değil de başkası için dua ettiğinde
Anlıyorsun vazgeçtiğini
Şimdi..
Söndü ışık..
Sustu dudağımdaki sen çalan ıslık
SEN;
Dünya ahret ACIMSIN artık...