İman etmek mühim de; kafi değil felaha
Samimiyse o inanç; taat gerek Allah’a
Yalnız laf-u güzafla yürümezse bir gemi;
Hiç kupkuru inançla, erilir mi salaha?
Şayet dine uymazsa; ey Müslüman anane;
Demen gerek herhalde; ananeden bana ne!
Hak batılın yerini, alacaksa ey kardeş;
Bir mü’minken cahilin, âdetinden sana ne?
Mevla’n ile nedense, düzelmiyor hiç aran;
Kimdir seni kızdırıp, yaratandan ıratan?
Zannetme ki doldurur, o boşluğu şu paran!
Acil ona dönmezsen; yakar seni bu hatan!
Ey Aliye tapan kul;
O, bir tağut olamaz!
Ey dalal’e sapan kul;
Böyle bir din olamaz!
O,sadece bir kuldu!
Alevilik yolunda, olmak ise Ali’nin?
Dünya âlem duysun ki; Aliciyim Alici!
Nasıl olmam muhibbi, böyle büyük velinin?
Çakmalardan değilim, kalıcıyım kalıcı!
O, Allah’a kul iken ve ümmetken Nebiye;
Kazık çakma beyhude, şu kararsız mekana!
Malikü-l mülk, bu yurdu, uğrak yapmış ebede.
Gel güldürme meleği ve feleği şakana!
Böyle garip tavırlar; pek uymuyor edebe!
Kolay değil bu eylem;
Yapmak gerek çok şeyi!
Kafi değil sırf söylem;
Zordur dönmek köşeyi!
Yoksa kulda diyanet;
Demek döndün geriye?
Peki söyle ne diye?
Böyle yapan kişiye;
Nar-ı cahim hediye(!)
Zor mu geldi din sana?
Fani olan düşleri;
Takma gönlüm kafana!
Eksik, aksak işleri;
Takma lütfen kafana!
Az olsa da mal meta;
Derdik; bitti bitecek, uçtu gitti o sene;
Türlü havfla umutla, selam dedi bu sene!
Bir kabustu geçen yıl, ne seneydi ne sene;
Müjde dolar umarız, baştan sona şu sene!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!