Şu gafilin gaflarına;
Acır mısın kızar mısın?
Abuk sabuk laflarına;
Acır mısın kızar mısın?
Kul kendine acımazsa;
Felah bulmak isteyen, dönsün yönü Rabbine!
Kalpte iman olmadan, kurtulamaz kul nardan!
Ciddi tabi olmayan, Hak’tan inen son dine;
Asla azat olamaz, can yakıcı o, har’dan!
Konuş, konuş bıkmadın mı ey nadan?
Biraz sus da; işi bilen konuşsun!
Azap verir mü’minlere, bet sadan;
Yeter artık, haklı olan konuşsun!
Yetkileri almış ele na- ehil
Anarşinin tek nedeni cehalet;
Öyle ise şu cehil’e dur deyin!
Bir bahane ekonomik sefalet;
İdrak etmez hakikati her beyin.
Köpek açsa fırın deler şüphesiz;
Her âdeme benzeyen, adam değil arkadaş!
Sırf surete bakarak; adam sayma nadanı!
Böylelerle dostluğa, etme meyil arkadaş!
İnancına bakmadan, başa koyma a’danı!
Yalan haram Mü’mine;
Sakın deme hiç na-hak!
Varsa saygın şu dine;
Ya hak söyle, ya da; hak!
Ne şakayla ne ciddi;
Unutsan da çok şeyi;
Asla mevti unutma!
Terk etsen de her şeyi;
Kat’a mevti unutma!
Gaflet kulun helaki
Niyaz ettim onca yıl, olsun diye bir evlat
Zannettim ki; insana, elzem ve de kar evlat
Versin dedim yuvama ve kalbime o sürur;
Ne yazık ki; sayende, azap doldu dar evlat!
Al aklını başına;
Deli misin nesin sen?
Hele bir bak yaşına;
Yedin onu kesin sen!
Bin nasihat edilse;
Hoş geldin safa geldin, ey ayların yekta’sı!
Baş göz üstüne geldin; on bir ayın en hası!
Şehr-i rahmet denildi, senin için bizlere;
Tevziatı bol yap ta; İhya etsin şu nas’ı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!