Olsun, hakkı söylemektir delilik
Batıla susup, akıllı anılmaktansa
Zaten o gömleği giymektir, velilik
Yaldızlı sandıkta, ceset olmaktansa
Yaratılmış her zerre, tebeddülata mahkumdur
Nice Şahlar, mülk benim zannıyla boğulmuştur
Köpekler sürü halinde, hırlayarak gösterse de dişi
Biz biliriz, bir sahibin elinde bu vahşi sürünün ipi
İçten içe hissediyorlar, kurt bir ayağa kalkarsa eğer
Korkuyorlar, istisnasız boğacak hepsini teker teker
Zor oldu, çok zor oldu,
Beni sevmediğine alıştırmak yüreğimi,
Anladım, geç de olsa anladım itişlerini.
Sana olan son bağımı,
Neden böyle pervâsız kesip attığını.
İşte, koptu ipler!
Hava soğuk, ayaz içime işliyor
Ellerim, yüreğim, buz kesmiş oğlum
Bu eller, işte seni toprağa veriyor
Sen de, bensiz üşüyor musun oğlum?
Hayat, birgün kopacak olan vefasız zincir,
Sen, kopmadan benim kalbimi söküp aldın.
Verdiğin Haneme, bir çuval dolusu ham incir,
Onu da, gözyaşımı döke döke özümden aldın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!