Miras
Bir şehrin hayaleti bu yüzen
Ve sarkan yüzümden acıları
Ben seninle nefret ettim nefretten
Ve sevdim nefreti senin yüzünden
Tut elimden gidelim beraber
herşeyi yarım bırakıp yapayalnız
Uzunca bir yola çıkalım
Papatya tarlalarının içinde
Açılsın her yere güneş alabildiğine
Ve misafir gelsin bir bulut
girdi dediler bir başkasının koynuna
gireydin keşke kat kat toprak altına
günah mı? adı sende olmadı hiç mi hiç
sen anasından günahsız doğmuş piç! ! !
ben ah dedikçe sen yanacaksın
bir kahır tufanı saracak her yanı
kavrula kavrula bir köz olacaksın
cehennem saracak dört bir yanı
çileler tükenmez olacak ölsem dibyeceksin
al al da bir bak aynada kendine
hey sen kurban edildin ihanetlere
vurgunlar düştü yangın misali iyi niyetine
artık can mı dayanır senin bu çektiğine?
Anlamaz izahtan, almaz hiç nasihattan
Feyz aldığını sanır, saplandığı çukurdan
Beyhude bir ısrardır, kara cahile ilmin tevdi-i
Yürümek lazım aldırmadan, mesele ise ati
Kimi yaşar bir parça olur, hayatta imtihanlara
Kimide kırılır düşer, tohum olmak için toprağa
Kimi okula göndermek için taşır, tasasını
Kimide duasıyla yoğurmak İçin toprağını
Çocuksun unutursun, şimdi üzüldüğün bu hali
Neler gelir geçer insandan, bilsen silindir misali
Dünya dedikleri, bir basit yalandan ibaret
Aşk dedikleri, kör kuyu deseler isabet
Yeryüzü kapılmış bir yalan büyüye koşuyor
Hakikati unutup, sonrada selameti arıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!