Abdullah Acar Şiirleri - Şair Abdullah Acar

Yılanlar yalan söylemez ama yalanlar yılan gibi sokar adamı

Umarım bir gün bana da uzanır
Göklerden bir şefkat eli
Yağmurlar yağar, gök boşalır
Diner artık gözyaşım seli

Ne istedim ne buldum

Söyleyin bana nedir aşk?

Çiçek çiçek açmak mıdır?
Kanat takıp uçmak mı?

Kalbini birine açmak mıdır?

Nasıl başlayacağım, bilmiyorum ama
Serseri, başıboş saçlarım kadar
Nokta koyabilirim, kararsız olduğuma

İlahi bir huniye eğildi boynum
Ama nedendir

Kıymıklanmış ruhu
Baltalanmış bedeniyle
Bir adam koşmakta
Kan ter içinde ölesiye
Peşinde yamyamlar güruhu
Sık sık düşmekte adam

Bugün o bir müjde aldı
Müjdelerin en büyüğünü
Dipsiz deryalara daldı
Gördü ruhların düğününü

Onsekizbin alem mutluydu şendi

Kaç yiğidi ram ettin arzuna
Söyle bana be kahpe dünya
Kaç güzelin geçtin ırzına
Söyle bana be kahpe dünya

Kimler ölmedi ki senin uğrunda

I wish I were the one who is loved
and read poetries in his face
under a scattering moonlight
in the drunk darkness in which
only the sparks of eyes glisten

Yarabbi, açtım ellerimi işte sana
Senden başka kimim varki?
Günahlarımı yüklenip geldim kapına
Senden başka kim affeder ki?

Rahmetinle yıka, arındır beni

Duydum cennetten bir meltem kalkmış
Sizin bağa da uğradı mı hay dost
Dediler saçına da bir GÜL takmış
Sana da kokusu vardı mı hay dost

Duyan bülbüller feryad figanda